چکیده:
افزایش غلظت گازهای گلخانهای، به عنوان یکی از عوامل مهم در تغییر وضعیت آب و هوایی جهان مطرح است. بگونهای که تغییری کوچک در وضعیت آب و هوایی، در بسیاری از موارد میتواند منشا تغییرات بزرگ اقلیمی و بلایای طبیعی و زیان-های اقتصادی شود. در این مقاله، رابطه مهمترین گاز گلخانهای یعنی گاز دیاکسیدکربن با متغیرهای توسعهی مالی، تولید ناخالصداخلی سران، نرخ شهرنشینی و درجه باز بودن تجاری ایران طی سالهای ۱۳92-۱۳57 با استفاده از روش رگرسیون فازی مورد بررسی قرار گرفته است. بنابر نتایج بدست آمده تولید ناخالصداخلی، درجه باز بودن تجاری و توسعه مالی تاثیر مثبتی بر انتشار گاز کربن دی اکسید دارند. همچنین نتایج مقاله نشان میدهد افزایش بیشتر تولید ناخالص داخلی، تاثیری منفی بر انتشار گاز دیاکسیدکربن دارد. با توجه به روند رو به رشد انتشار گاز دیاکسیدکربن در ایران، ضروری است از سیاستهای زیستمحیطی مناسبی جهت جلوگیری از انتشار این گاز گلخانهای استفاده شود.سیاستهای زیستمحیطی مناسبی جهت جلوگیری از انتشار این گاز گلخانهای استفاده شود.