چکیده:
در این پژوهش به بررسی ویژگیهای پسامدرنیستی در مجموعه داستانی یوزپلنگانی که با من دویدهاند بیژن نجدی پرداخته شده است. مقاله حاضر که خوانشی نقّادانه از مجموعه یوزپلنگانی که با من دویدهاند بیژن نجدی است، ویژگیهای پسامدرنیستی برخی از داستانهای این مجموعه را در پرتو نظریّههای منتقدانی همچون پاتریشیا وو، بری لوئیس، دیوید لاج و لیندا هاچن نشان میدهد. آنچه خوانش پسامدرنیستی این داستانها را برمیانگیزد، مشاهده بعضی از تمهیدات پسامدرنیستی در تعدادی از داستانهای این مجموعه است که آنها را همسو با آثار پستمدرن قرار میدهد. مجموعه داستانی یوزپلنگانی که با من دویدهاند، دارای ده داستان است که در این میان، تنها در شش داستان «استخری پر از کابوس»، «روز اسبریزی»، «شب سهرابکشان»، «چشمهای دکمهای من»، «مرا بفرستید به تونل» و «گیاهی در قرنطینه» برخی از مولّفههای پستمدرن همچون: عدم قطعیّت، تناقض، تغییر زاویه دید، شکست خط روایت و زمان داستان، فراداستان تاریخنگارانه و ادغام خیال و واقعیّت دیده میشود. در نهایت میتوان گفت، نجدی در تدوین این شش داستان از مجموعه یوزپلنگانی که با من دویدهاند، از مشخّصههای مدرن و پستمدرن در کنار یکدیگر بهره برده، نمیتوان این شش داستان را صرفا مدرن یا پستمدرن خواند.
خلاصه ماشینی:
مجموعۀ داستاني يوزپلنگاني که با من دويده اند، داراي ده داستان است که در اين ميان ، تنها در شش داستان «استخري پر از کابوس »، «روز اسب ريزي»، «شب سهراب کشان »، «چشم هاي دکمه اي من »، «مرا بفرستيد به تونل » و «گياهي در قرنطينه » برخي از مؤلفه هاي پست مدرن همچون : عدم قطعيت ، تناقض ، تغيير زاويۀ ديد، شکست خط روايت و زمان داستان ، فراداستان تاريخ نگارانه و ادغام خيال و واقعيت ديده ميشود.
نجدي، مجموعۀ داستاني يوزپلنگاني که با من دويده اند (نجدي، ١٣٧٣: ١-٨٥) را در قالب ده داستان کوتاه تدوين کرده است که اين داستان ها عبارتند از: «سپرده به زمـين »، «اسـتخري پـر از کـابوس »، «تـاريکي در پوتين »، «سه شنبۀ خيس »، «گياهي در قرنطينه »، «مرا بفرستيد به تونل »، «روز اسب ريزي»، «شب سهراب کشان »، «چشم هاي دکمه اي من » و «خاطرات پاره پارة ديروز».
پيشينۀ پژوهش پارسا و محبي (١٣٩٣)، در مقاله اي با عنوان به بررسي فراداستان (که تنها يکي از مؤلفـه هاي پست مدرنيسـم است )، در سه مجموعۀ يوزپلنگاني که با مـن دويده انـد، دوبـاره از همـان خيابـان هـا و داسـتان هـاي ناتمـام پرداخته اند؛ در اين پژوهش ، ديگر مؤلفه هاي پست مدرن موجود در آثار نجدي ناديده گرفته شده است .
بـا توجـه بـه پـژوهش هـاي صورت گرفته بر روي آثار نجدي، ميتوان گفت ، در هيچ يک از اين پژوهش ها به بررسي کامل داستان هاي مجموعۀ يوزپلنگاني که با من دويده اند و ويژگيهاي پست مدرن موجود در آن ها پرداخته نشده است .