نوبواکی نوتوها را عرب شناس ژاپنی: فروکش عطش روح گفتگو و مصاحبه

"البته ژاپن برای‌ یک دورهء طولانی به نفت و به تبع آن به کشورهای عربی‌ تولید کنندهء نفت،توجه خاصی داشت و از این‌رو در این‌ دوره تعداد کسانی که به یادگرفتن زبان عربی روی‌ آوردند،فزونی یافت اما این توجه بکلی پس از آنکه نفت، اهمیت اولیهء خود را از دست داد،فروکش کرد. نظر شما دربارهء جریان‌ عرب‌شناسی در ژاپن چیست؟ -سعی می‌کنم که به این سئوال جواب بدهم اما نمی‌دانم که برای یک چنین مصاحبه‌ای این جواب کافی‌ خواهد بود یا نه به هر حال باید بر سه نقطه اساسی تکیه‌ کنم: الف-ما به تدریج متوجه مسئله شدیم. قبل از آنکه صحبت را دربارهء مشکل فروش کتاب در ژاپن ادامه بدهیم بد نیست برای ما شمه‌ای از وضع‌ جایزه‌های ادبی در ژاپن بخصوص جایزه‌های مربوط به‌ رمان و قصه،بازگو کنید و از ماهیت این جوایز و نقش آنها در زمینهء ارتباط نویسنده و خواننده بگویید. پیش از آنکه به شعر بپردازیم می‌خواهم بپرسم که‌ آیا به نظر شما رمان در عصر«شووا»به سطح رمان‌ جهانی رسیده است یا خیر؟ -من در این زمینه یک منتقد متخصص نیستم اما قضیه‌ را بی‌انقطاع پی‌گیری می‌کنم. اما به‌ عنوان مثال معیار این عالی‌بودن و برتری برای نویسنده‌ای‌ مثل داستایوسکی چیست؟آیا موضع اوست؟خود نویسنده است؟هنر است یا تأثیرگذاری عمیق هنر؟یا لذت و زیبایی‌ای که به شناخت ما از زندگی عمق و وسعت‌ می‌بخشد؟من وقتی که نمونه‌های خوب از قصه‌های کوتاه‌ نویسندگان عربی همچون یوسف ادریس یا طیب صالح یا دیگرانی که در سطح خوبی می‌نویسند،می‌خوانم می‌بینم‌ که به این معنی در سطح بالا یا سطح جهانی قرار دارند و از جاذبهء خوبی برخوردارند."