چکیده:
دیوان بینالمللی دادگستری در یازدهم مهر ۱۳۹۷ (3 اکتبر ۲۰۱۸) به درخواست ایران برای صدور دستور موقت در قضیۀ نقضهای ادعایی عهدنامۀ مودت به اتفاق آرا پاسخ مثبت داد و آمریکا را ملزم کرد تا تمهیدات لازم را در مورد صادرات آزاد به ایران در خصوص نیازهای انساندوستانه از جمله دارو و لوازم پزشکی و بهداشتی، محصولات کشاورزی و غذایی و قطعات یدکی و تجهیزات ضروری و خدمات برای ایمنی هواپیمایی کشوری اتخاذ کند و هیچگونه محدودیتی در مسیر پرداختها و انتقال وجوه مربوط به این اقدامها ایجاد نکند. در جریان رسیدگی دیوان به درخواست ایران، آمریکا علاوهبر طرح ایرادهای متعدد در زمینۀ شروط صدور دستور موقت (صلاحیت علیالظاهر، باورپذیری حقوق موردادعا و ارتباط آن با دستور موقت درخواستشده، شرط فوریت و جبرانناپذیربودن خسارت)، استدلال میکرد که دستور موقت درخواستشده به نقض حقوق حاکمیتی این دولت منجر خواهد شد. دیوان در نتیجهگیریهای خود که اغلب در نتیجۀ پذیرش استدلالهای تیم حقوقی ایران بوده، شروط لازم برای صدور دستور موقت را احراز کرد. به نظر دیوان، معیار خسارتهای جبرانناپذیر صرفاً خسارت مالی نیست، بلکه صدمه و خسارت به جان انسانهاست.
The International Court of Justice, on October 11, 2018, responded unanimously to Iran's request for an interim order in the alleged violations of the treaty of amity case and required the United States to take the necessary measures on free exportation to Iran about humanitarian needs, including medicines and medical devices, foodstuffs and agricultural commodities, spare parts, equipment and associated services necessary for the safety of civil aviation, and do not create no restrictions on the payments and other transfers of funds related to these measures. In the course of the proceedings of The Court, the United States, in addition to proposing multiple objections to the conditions of issuing the interim order (prima facie jurisdiction, the plausibility of the claimed rights and its relation to the interim order, the urgency and irreparable prejudice), argued that the requested interim order will violate the USA's sovereignty. The Court, in its conclusions, which often was as a result of the acceptance of the arguments of the Iranian legal team, affirmed the necessary conditions for the issuance of a interim order. According to The Court, the criterion of irreparable prejudices is not merely financial damage, but damage to human lives.
خلاصه ماشینی:
com تاريخ دريافت : ١٣٩٧/٠٨/١٤، تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/٠٣/٠٥ مقدمه دولت جمهوري اسلامي ايران در ٢٥ تير ١٣٩٧ (١٦ ژوئيۀ ٢٠١٨) با ايـن ادعـا کـه برگردانـدن تحريم هاي هسته اي ايالات متحدة آمريکا١ که در پي خروج ايـن دولـت از برنامـۀ جـامع اقـدام مشترک (برجام ) انجام گرفـت ، عهدنامـۀ مـودت ، روابـط اقتصـادي و کنسـولي ميـان دو کشـور (١٩٥٥) را نقض کرد، دادخواستي عليه اين کشور در ديـوان بـين المللـي دادگسـتري بـه ثبـت رساند همزمان از ديوان درخواست کرد تا دستور مـوقتي را بـا مضـمون توقـف و تعليـق فـوري تحريم ها از جمله تحريم هاي فراسرزميني و منع آمريکا از پيش بيني تحـريم هـاي بيشـتر صـادر کند.
آمريکـا در شـرح ايراد خود اضافه ميکند که در زمان مذاکره براي انعقاد عهدنامه هاي مودت کـه آمريکـا پـس از جنگ جهاني دوم به طور گسترده اي با ساير دولت ها _از جمله ايران _ امضا کرده ، قصـد خـود را در خصوص اين شرط به خوبي بيان کرده است و آن اينکه هر اخـتلاف ناشـي از عهدنامـه بايـد به صورت دوجانبه و از طريق شيوه هاي متداول ديپلماسي حل وفصل شـود و اگـر ايـن شـيوه هـا موفقيت آميز نبود، هر يک از طرف هاي عهدنامه ميتوانـد بـه عنـوان آخـرين راه حـل بـه ديـوان مراجعه کند ,(Donald Earl Childress)of the ICJ ٢٠١٨ August ٢٨ Verbatim Record of).