چکیده:
باتوجهبه اهمیت و موقعیت ایران در منطقه و نقشی کلیدی که مهاجرین افغانستانی در حفظ همبستگی و انسجام داخلی و تداوم امنیت ملی ایران ایفا میکنند، بررسی فرایند سازگاری میانفرهنگی این گروه درحفظ امنیت ملی ضروری بهنظر میرسد. ازآنجاکه مهاجرین افغانستانی در ایران هریک نسبت به فرایند سازگاری میانفرهنگیای که با آن بزرگ شدهاند، درصدد حفظ امنیت ملی ایران هستند، لذا مقالۀ حاضر تلاش کرده است تا به شناخت فرایندی بپردازد که بهواسطۀ آن مهاجرین افغانستانی برای"حفظ امنیت ملی ایران" تلاش کردهاند و با همراهی ایران، سبب شکلگیری یک امت واحده شده و فرایند صدور انقلاب را تسریع بخشیدهاند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، تدوین الگوی مضامین مرتبط با "فرایند سازگاری میانفرهنگی بر حفظ امنیت ملی" از دیدگاه مهاجرین افغانستانی در ایران (منطقۀ موردبررسی: شهر اصفهان) است. رویکرد این پژوهش مبتنیبر روششناسیِ کیفی و جمعآوری اطلاعات ازطریق مصاحبۀ عمیق نیمهساختیافته و تجزیهوتحلیل آنها براساس تحلیل مضمون، صورت گرفته است که با استفاده از نمونهگیری هدفمند و براساس ملاکهای ورود و خروج در این پژوهش، 14 نفر از مهاجرین افغانستانی 58 تا 28 سال، تاحداشباع، انتخاب و در سال 1397 ـ 1396 مورد مصاحبه نیمهساختاریافته قرار گرفتهاند. از محتوای مصاحبهها طی سه مرحله کدگذاری (مضامین پایه، مضامین سازماندهنده و مضامین فراگیر)، شبکۀ مضامین، استخراج شده است که بیانگر فرایند سازگاری میانفرهنگی درقالب احساس ایرانیبودن، خوگیری فرهنگی، درونیشدن قواعد ایران، تقویت همسویی دینی، عُلقههای فرهنگی مشترک، مسیریابی هویتی و تأثیر آن بر نهادینهسازی عملکرد امنیتی برای ایران، تعادلطلبی و کیفیسازی امنیت است.
Given the significance and high position of Iran in the region, and the key role that Afghan immigrants play in maintaining internal unity and consistency of national security, an assessment of the intercultural adaptation process in the process of national security seems necessary. Afghan immigrants in Iran try to preserve Iran's national security through the intercultural adaptation process that they have grown up with. This research is intended to identify the process through which Afghan immigrants preserve Iran's national security, and, together with Iran, have created a united Ummah, and have hastened the process of exporting the Islamic Revolution. So, this research is aimed at developing a model of the themes related to intercultural compatibility process of national security from the view of Afghan immigrants in Iran (case study: Isfahan). This study is conducted through qualitative method and its data collection is performed through in-depth semi-structured interviews. The data is analyzed by thematic analysis method. Employing purposeful sampling and relying on entry and exit criteria, the researchers selected 14 Afghan immigrants, 28 to 58 years old, and interviewed them in 2017-2018 by semi-structured interviews. The themes network was designed after three coding stages, basic themes, organizing themes and inclusive themes, of the content of the interviews. The results illustrated the process of intercultural adaptation in the homogeneity with Iranians, cultural adoption, internalizing the Iranian rules, enhancing religious adoption, developing shared cultural interests, identity development and its impact on the institutionalization of the security functions for Iran, seeking balance and quality for security.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ، تحقيق حاضر به دنبال پاسخ به اين سؤال است که "فرايند سازگاري ميان فرهنگي، براساس تجربۀ زيسته مهاجران افغانستاني در ايران بر حفظ امنيت ملي و تشکيل يک امت واحده چگونه است ؟" همچنين ، باتوجه به اين مسئله که هرساله پژوهش هايي درمورد مهاجران و اتباع افغانستاني، بر امکانات ، شرايط بهداشتي و نوع زندگي آنها انجام ميشود و بيشتر اين تحقيقات با رويکرد کمّي است و بيشتر به جنبه آسيب گونۀ آن (تهديد در مقابل فرصت ) پرداخته شده است ؛ نوآوري مقاله حاضر در اين است که به فرصت حضور افغانستانيها در ايران پرداخته و براي دستيابي به عمق مفهوم از روش کيفي استفاده شده و به مقوله هاي جديد در حوزه امنيت ملي و سازگاري ميان فرهنگي از ديد مصاحبه شونده هاي افغانستاني دست يافته است .
همچنين بنا به دستور ولي امر مسلمين جهان ، امام خامنه اي(مد ظله العالي) در٢٧ ارديبهشت ١٣٩٤ مبنيبر اينکه "هيچ کودک افغانستاني، حتي مهاجريني که به صورت غيرقانوني و بيمدرک در ايران حضور دارند، نبايد از تحصيل باز بمانند و همه آنها بايد در مدارس ايراني ثبت نام شوند" که بنابر اين امر، فرايند سازگاري ميان فرهنگي مهاجرين افغانستاني تسريع يافت و نشان از اين دارد که دولت و ملت ايران با دادن اجازٔە زندگي با شرايط امن به مهاجرين افغانستاني، بسترهاي ايجاد سازگاري ميان فرهنگي را با مفاهيمي چون ؛ بسيج شدن حتي با وجود تفاوت ها، تعيين و حفظ مرز به پشتوانۀ مفهوم وفاداري به جامعۀ مقصد را در آنها به وجود آوردند.