چکیده:
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی زوجدرمانی تلفیقی بر بخشودگی زناشویی زوجین بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر زنجان در سال 1397 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 20 زوج (40 نفر) بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 زوج) و کنترل (10 زوج) قرار گرفتند. برای بررسی بخشودگی زناشویی، از مقیاس سنجش« بخشودگی» در خانواده پولارد و همکاران (1998) استفاده شد. زوجین گروه آزمایش طی 8 جلسه زوجدرمانی تلفیقی را دریافت نمودند، در حالی که زوجین گروه کنترل هیچ مداخلهای را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل آماری دادهها از تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد در مرحله پس آزمون، میانگین نمرات بخشودگی زناشویی زوجین در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنیداری افزایش یافته است (p<.01 ). بنابراین، زوجدرمانی تلفیقی در بهبود بخشودگی زناشویی زوجین موثر است.
خلاصه ماشینی:
نتايج نشان post-test stage, the mean scores of couples' marital داد در مرحله پس آزمون ، ميانگين نمرات بخشودگي زناشويي زوجين در forgiveness in the experimental group were گروه آزمايش در مقايسه با گروه کنترل به صورت معنيداري افزايش يافته significantly increased compared to the control group (P P ).
يانگ و کارلسون ١٩ (٢٠١١)، در پژوهش خود نشان دادند که مدل مشاوره زناشويي تلفيقي يکي از مدل هاي 1 Gabel 2 Smits 3 Brush, Mc Gee, Cavanagh & Woodward 4 Thompson 5 Brannan, Davis & Biswas-Diener 6 Kaleta & Mróz 7 Leo 8 Sell 9 Magyar 10 Kynes 11 integrated systemic couple therapy 12 Feldman 13 Conflict dance 14 Distance 15 Pursuit-avoidant 16 Very responsible-irresponsible 17 Triangulation 18 Transcription simulation 19 Young & Carlson زوج درماني کوتاه مدت است که تدوين اين روش به منظور بهبود روابط ميان صورت گرفته است و بر روابط ميان زوجين اثر مثبت داشته است .
نتايج برخي ديگر از مطالعات نيز نشان داده است که ، زوج درماني سيستمي تلفيقي در افزايش سازگاري زناشويي زوج هاي داراي صدمه دلبستگي؛ کاهش اضطراب صميميت زوجين (فلاح زاده و همکاران ، ١٣٩١)، کاهش تعارض هاي زناشويي و آزار عاطفي زوج ها (ايوري، ١٣٩٣) و ميزان سازگاري زناشويي و ابعاد آن (رضايت زناشويي، همبستگي زناشويي، ابراز محبت و توافق زناشويي) مؤثر است (آريان فر و اعتمادي، ١٣٩٦).
بر همين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي زوج درماني تلفيقي بر بخشودگي زناشويي زوجين انجام شده است .