چکیده:
جنبش پنطیکاستی که در اوایل قرن بیستم و با تاکید بر روحالقدس شکل گرفته است، بر مبنای آیات کتاب مقدس و تعالیم رهبران و متفکرانش، به حضور پویای روحالقدس در این کلیسا معتقد است و از این نکته در تبشیر آیین خود استفاده میکند. این تحقیق با بررسی اسناد کتاب مقدسی و منابع پنطیکاستی نشان میدهد آنچه پنطیکاستیها به عنوان اصلیترین نکته در تبشیر خود، به آن استدلال میکنند، با آیاتی از کتاب مقدس منافات دارد. تجربهمحوربودن پنطیکاستیها، اساس غیرکتاب مقدسی آموزه روحالقدس و از بین بردن شخصیت حقیقی روحالقدس از جمله نتایج این تحقیق است.
خلاصه ماشینی:
4. و در نهایت تعمید به دست روحالقدس مزایایی برای فرد دارد (Turney, 2011: 21)؛ مسیح را بهتر درک میکند (یوحنا 14: 15-17 و 16: 14-15)؛ بر زندگی مقدس قدرت مییابد (رومیان 8: 2 و 13)؛ در دعاها و مشکلات زندگی به او کمک میشود (رومیان 8: 26-27)؛ در سختیها آسودهخاطر خواهد بود (رومیان 8: 26-27)؛ در کشیشی قدرتمند میشود (اعمال رسولان 4: 33) و میتواند سایر عطایای روحانی را راحتتر دریافت کند (اول قرنتیان 12: 3-11).
2. دریافت تعمید روحانی (تعمید به دست روحالقدس) پنطیکاستیها معتقدند تعمید به دست روحالقدس سبب افزایش کارایی مُبلّغ در تبشیر میشود، چراکه هدف اولیه مسیح، صرفاً هدایت مردم آن زمان نبود، بلکه میخواست تمام دنیا را مسیحی کند (Miller, 2009: 59; Conradie, 2015: 68)، از اینرو پرسش بسیار مهم و تعیینکننده در این زمینه این است که: چه کسانی این تجربه قدرتبخش را دریافت میکنند؟ در پاسخ به این پرسش ابتدا باید زمینههای کتاب مقدسی که بر اساس آنها این تجربه دریافت میشود، محل بحث قرار گیرد و سپس در ادامه درباره چگونگی دریافت روحالقدس، بحثهایی مطرح شود (Miller, 2009: 301).
پنطیکاستیها بر مبنای آنچه در کتاب اعمال رسولان 2: 4 آمده است، جایگاه والایی برای روحالقدس قائلاند و در تعالیم خود بر نقش محوری روحالقدس، تجربه تعمید و پُرشدن از او تأکید میکنند.