چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر خود-پنداره تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود. این مطالعه در چارچوب طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 96-1395 بود. تعداد 30 نفر دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص با اجرای آزمون مشکلات یادگیری کلورادو و در نظر گرفتن نمره ی بهره ی هوشی از طریق روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه گمارش شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه تحت واقعیت درمانی گروهی قرار گرفت. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (CLDQ)، نسخه دوم آزمون هوشی وکسلر برای کودکان و سیاهه خود-پنداره تحصیلی. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس آمیخته و با استفاده از نرم افزار SPSS-22 انجام شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که واقعیت درمانی گروهی منجر به افزایش معنی دار نمرات مولفه های خود-پنداره تحصیلی در مراحل پس آزمون و پیگیری، در گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه گردید (05/0 l p. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، توصیه می گردد واقعیت درمانی گروهی به منظور پیشگیری از آسیب های تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص، مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اينکه مقدار يادگيري و خود-پنداره تحصيلي با هـم رابطه مستقيم دارنـد (٢٠١١ ,Mohammadjami &Hosseinpoor, Allahvirdiani, Nejad ) و تجربـه شکست ، موفقيت و عملکرد تحصيلي بـر خـود-پنـداره تحصـيلي مـؤثر اسـت (٢٠١١ ,Ghazvini)، ميتوان چنين فرض کرد که در دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص ، بـه دليـل مشـکلات و ناملايمـات تحصـيلي ( ,Shalev &Auerbach, Gross-Tsur, Manor ;٢٠١٥ ,.
Smaeeli Far et al ٢٠١٣ ,Hakkak)، انگيــزش پيشــرفت و مهــارت هــاي حــل مســئله ( ,Masoudi, Mirzaei ٢٠١٦ ,Majid &Aminpour, Hafeznia )، پيشرفت تحصيلي ( & Kianipoer ;٢٠١٣ ,Broshak ٢٠١٢ ,Hosseini)، انگيزش تحصيلي و کاهش اهمال کاري تحصيلي ( & Nikbakht, Abdkhodaee ٢٠١٤ ,Hasanabadi)، خـود-پنـداره مثبـت (١٩٩٨ ,Collins &Peterson, Chang )، خـود-پنـداره کودکان مبتلا به ناتواني يادگيري ١٢ تـا ٢٤ سـاله (١٩٨٣ ,Cubberly &Omizo )، مسـئوليت پـذيري 1- reality therapy کودکان پايه پنجم ابتـدايي (٢٠٠٢ ,Kim)، جايگـاه کنتـرل ، عـزت نفـس و رفتارهـاي کلاسـي دانـش آمـوزان (٢٠١٦ ,cited by Masin ;١٩٩٣ ,Comisky) و سـلامت روانـي، اضـطراب و عملکـرد اجتمـاعي (٢٠١٢ ,Pourebrahim &Sahebdel, Khoshkonesh ) اسـت .
در مرحله بعد، پژوهشگر ضمن اخذ رضايت والدين براي شرکت داوطلبانه کودکانشان در جلسات آموزشي واقعيت درماني گروهي، موارد مشکوک معرفي شده را با استفاده از آزمون مشکلات يادگيري کلورادو ( ,Heshmati ٢٠١٦ ,Shokrallahi &Onari Asl ) و نيز نمره بهره هوشي آزمون وکسلر ( & Nazari, Kooti ٢٠١٢ ,Saiahi) مورد ارزيابي قرار داد.
بر اساس يافته هاي اين مطالعه ، اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر خود-پنداره تحصيلي دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص ، شش هفته پس از مرحله پس آزمون باقي مانده بود.