چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجیگری اضطراب پیشرفت تحصیلی در رابطه بین کنترل روانشناختی والدین و درگیری تحصیلی، انجام شد. جامعۀ آماری شامل کلیه دانشآموزان سال آخر مقطع متوسطه شهرستان اهواز بود که در سال تحصیلی 98- 1397 داوطلب ورود به دانشگاه بودند که از بین آنها 353 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند؛ و به پرسشنامههای کنترل روانشناختی والدینی، اضطراب پیشرفت و درگیری تحصیلی پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند؛ و بهمنظور تعیین پایایی ابزار از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه مستقیم کنترل روانشناختی والدین با اضطراب پیشرفت تحصیلی (01/0≤ P, 28/0= β) و رابطه اضطراب پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی (01/0≤ P, 20/0- = β)، معنیدار بود. همچنین اضطراب پیشرفت تحصیلی رابطه بین کنترل روانشناختی والدین و درگیری تحصیلی را بهصورت کامل میانجیگری کرد. درنتیجه میتوان با کاهش کنترل روانشناختی توسط والدین میزان اضطراب پیشرفت تحصیلی را کاهش و درنتیجه آن درگیری تحصیلی دانشآموزان را بهبود بخشید.
The purpose of this study was to investigate the role of academic anxiety in relation between parental psychological control and academic engagement. The statistical population included all the students of the last year of high school in Ahwaz, who were volunteers to enter the university during the academic year of 2018-2019. 353 of them were selected by multistage cluster random sampling. They responded to parental psychological control questionnaire, progression anxiety questionnaire, and academic engagement questionnaires. Data were analyzed using structural equation modeling by Amos software. The Cronbach Alpha method was used to determine the reliability of the instrument. Results indicated a direct and significant relationship between parental psychological control with academic anxiety (β = 0.28, P = 0.01) and academic anxiety with academic involvement (β = -0.20, P <0.01). , Also, academic anxiety completely mediated the relationship between parental psychological control and academic engagement. As a result, reducing the level of psychological control by parents can reduce the level of academic anxiety and thereby improve students' academic engagement.
خلاصه ماشینی:
جامعۀ آماری شامل کلیه دانش آموزان سال آخر مقطع متوسطه شهرستان اهواز بود که در سال تحصیلی ٩٨- ١٣٩٧ داوطلب ورود به دانشگاه بودند که از بین آن ها ٣٥٣ نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند؛ و به پرسشنامه های کنترل روان شناختی والدینی، اضطراب پیشرفت و درگیری تحصیلی پاسخ دادند.
حال با در نظر گرفتن این نکته که زیاد بودن اضطراب پیشرفت تحصیلی میتواند ضریب موفقیت تحصیلی دانش آموزان و به ویژه داوطلبان ورود به دانشگاه را کاهش دهد و با توجه به رایج بودن رفتارهای کنترل روانی در بین والدین و تأثیر ادراک این کنترل بر درگیری تحصیلی و با توجه به این که چنین پژوهشی تاکنون در جامعه داوطلبان ورود به دانشگاه انجام نشده است ، در این پژوهش فرضیه های زیر آزمون میشوند.
مدل نقش میانجیگری اضطراب پیشرفت تحصیلی در رابطه بین کنترل روان شناختی والدین و درگیری تحصیلی در داوطلبان ورود به دانشگاه برازش دارد.
اضطراب پیشرفت تحصیلی رابطه بین کنترل روان شناختی والدین و درگیری تحصیلی را در داوطلبان ورود به دانشگاه ، میانجیگری میکند.
بحث و نتیجه گیری مطابق با یافته های پژوهش حاضر مدل میانجیگری اضطراب پیشرفت تحصیلی در رابطه بین کنترل روان شناختی والدین و درگیری تحصیلی برازنده داده ها بود.
همان طور که یافته های پژوهش نشان داد، در حضور متغیر میانجی اضطراب پیشرفت تحصیلی، رابطه کنترل روان شناختی والدین به درگیری تحصیلی معنیدار نبود که حاکی از میانجیگری کامل اضطراب پیشرفت تحصیلی بود.