چکیده:
دامنه مطالعات و تحقیقات پیرامون حق افراد در برخورداری از امنیت غذایی در دهههای اخیر گسترش یافته و ابعاد حقوق و اخلاقی آن مدنظر پژوهشگران مطالعات حقوقی قرار گرفته است. امنیت غذایی به عنوان یکی از وجوه امنیت انسانی به یکی از مهمترین مباحث حقوق بشری در کلیه کشورهای جهان تبدیل شده است. موضوع ارتباط میان محصولات غذایی تراریخته و نقش مثبت یا منفی آنها در تأمین حق هر فرد بر داشتن امنیت غذایی و تأمین نیازهای تغذیهای خود و خانوادهاش امری است که در حال حاضر بسیار مورد توجه قرار دارد. در حالی که طرفداران این فناوری نوین از نقش سازندهاش در تأمین امنیت غذایی صحبت میکنند، منتقدان آن با شمردن معضلات ناشی از مصرف محصولات غذایی تراریخته برای سلامتی افراد به شدت با عرضه محصولات مزبور در بازار مصرف مخالف هستند. به زعم مخالفین تولید این قبیل محصولات نهتنها تأمینکننده امنیت غذایی نیست بلکه ناقض حق بر سلامتی افراد نیز میباشد.
The scope of studies and research on the right to food security has expanded in recent decades. Its legal and ethical dimensions have been considered by researchers in legal studies. Food security as a human security component has become one of the most important human rights issues in every country in the world. The issue of the relationship between transgenic food products and their positive or negative role in ensuring each person's right to food security and to meet their own nutrition needs and their families is currently been regarded. While advocates of this new technology speak of its constructive role in providing food security, Its critics disagree of eating transgenic foods because of the dangers which may be create for the health of people. According to the opposition, the production of such products not only does not provide food security but also violates the right to health of individuals.
خلاصه ماشینی:
لذا با توجه به موارد ذکرشده سؤال اصلي تحقيق حاضر اين است که آيا توليد و عرضه محصولات غذايي تراريخته مي تواند گام مثبتي در راستاي تأمين حق افراد در برخورداري از امنيت غذايي باشد؟ به منظور پاسخ دهي به اين سؤال در غالب مطالعه اي تحليلي ـ توصيفي ، ضمن تبيين مفهوم امنيت غذايي و عوامل مؤثر بر آن به تحليل اسناد حقوق بين المللي مرتبط با امنيت غذايي پرداخته مي شود.
Young, “The Minimum Core of Economic and Social Rights: A Concept in Search of Content,” Yale Journal of International Law 8 (2008): 113.
با توجه به آنچه تاکنون بيان شد و علي رغم خطرات و آثار بالقوه پيش بيني نشده محصولات تراريخته زراعي ، هنوز اين ادعا توسط حاميان فناوري زيستي نوين مطرح مي شود که با توجه به رشد سريع جمعيت در طي سال هاي آتي و کمبود مواد غذايي ، فناوري زيستي راهکار عملي مبارزه با اين مشکلات است ؛ چراکه فناوري زيستي يکي از محورهاي اساسي توسعه در کشورهاي جهان بوده و بازوي انقلاب کشاورزي در قرن ٢٠ مي باشد.
Vander Verssen, “Development and Application of an in Vitro Intestinal Tract Model for Safety Evaluation of Genetically Modified Foods,” (Amsterdam: Netherland Ministry of Economic Affair, 2008), 51.
Beuchett, “Food Sovereignty or the Human Right to Adequate Food: which Concept Saves Better as International Development Policy for Global Hunger and Poverty,” Journal of Agriculture and Human Values 29 (2012): 259.
اين تعهد در ماده ١١ ميثاق به صراحت مطرح شده است و دولت ها در خصوص عرضه و ارائه محصولات غذايي تراريخته نيز بايد به آنها توجه لازم را مبذول دارند.