چکیده:
در طول دوران اسلامی و در گستره ایران فرهنگی آرامگاههای متعددی بر مزار بزرگان، امرا، عرفا، احفاد و اولاد امامان معصوم )ع( شکل گرفتهاند که بخشی از تاریخ معماری این گستره را تشکیل می دهند. معماری این آرامگاه ها بسته به دوره زمانی، سلایق بانیان، شرایط جغرافیایی و تاثیر نمودهای بومی- محلی شکلهای متفاوتی یافته که هرکدام به نوبه خود قابل مطالعه و بررسی است. در این میان تفرش یکی از مناطقی محسوب میشود که برخوردار از آثار معماری متعدد در ادوار مختلف اسلامی است. در منطقه تفرش و در یکی از خاستگاههای تشیع در مرکز ایران، از دوره صفوی آرامگاههایی برجای مانده که با توجه به مطالعات صورت گرفته معرّف معماری اوایل این دوره هستند.این آرامگاه ها از لحاظ معماری به نظر پیرو سبک معماری دوره تیموری شکل گرفته و در دو حوزه فرارود و خراسان به حساب می آیند.با این فرض تمامی اجزاء وعناصر موجود این آرامگاه ها با بناهای مشابه دوره تیموری و دوره صفوی مقایسه شده است. پژوهش حاضر همسانیها و اشتراکات هفت آرامگاه شیعی در خطّه تفرش را بررسی و درنهایت آنها را پیرو سبک تیموری که شاخصه های آن با اندکی تغییر در دوره صفوی به مرکز ایران انتقال یافته را معرفی می دارد.