همبستگی بنیادی خود ارزشی مشروط و سازگاری دانشجویان مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی وجود رابطه بنیادی؛ خود ارزشمندی مشروط (صلاحیت و شایستگی تحصیلی، شکست دیگران در رقابت ، تائید دیگران، حمایت و عشق خانوادگی، ظاهر، عشق به خدا، تقوا و پاک‌دامنی) با سازگاری (عاطفی، اجتماعی و آموزشی) انجام شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده ادبیات دانشگاه ارومیه (1272 نفر) بوده‌اند. جهت دستیابی به اهداف پژوهش 221 دانشجو (158 دختر و 63 پسر) به شیوه نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از جامعه آماری به عنوان نمونه مورد مطالعه، انتخاب شدند تا به آزمون‌های خود ارزشی مشروط کراکر و همکاران و نیز ابزار سنجش سازگاری دانشجویان سینها و سان، پاسخ دهند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش همبستگی بنیادی و آزمون t مستقل، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج به‌دست‌آمده از همبستگی بنیادی نشان داد؛ ابعاد خود ارزشمندی مشروط رابطه منفی معنی‌دار با سازگاری داشته است (P<0.01). همچنین نتایج حاصل از آزمون t مستقل، حاکی از آن بود که بین دانشجویان دختر و پسر در سازگاری عاطفی، آموزشی و سازگاری کل، تفاوت معنی‌دار (p>0.05) وجود داشته است. سازگاری اجتماعی دختران و پسران، تفاوت معنی‌داری نداشته است. می‌توان اذعان داشت؛ رابطه میزان خودارزشمندی مشروط با سازگاری ناهمسو می‌باشد.