چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه و شناسایی آسیبهای موسسههای مشاوره شغلی و کاریابی و توانمندسازی آنان بود.
روش پژوهش ترکیبی تبیینی و دارای دو مرحله کیفی و کمی است. مرحله کمی بر اساس دادههای حاصل از مرحله کیفی
اجرا و تحلیل میشود. در مرحله کیفی روش نظریه زمینهای و مرحله کمی روشهای توصیفی و شبه آزمایشی استفاده شد.
جامعه آماری این پژوهش کلیه مدیران موسسات مشاوره شغلی و کاریابی داخلی و خارجی (۶۲ موسسه داخلی و ۶ موسسه
خارجی) و کارجویان مراجعه کننده به این موسسات در استان اصفهان بودند. نمونهگیری بخش کیفی, برای مدیران به روش
نمونهگیری هدفمند (۱۴ نفرشامل ۱۰ مرد و ۴ زن) و برای کارجویان به روش دردسترس (٩ نفرشامل ۶ مرد و ۳ زن) بود. کل جامعه
پژوهش(۶۸ نفر) در در مرحله کمی شرکت کردند. در مرحله نظر سنجی تعداد ۴۸ پرسشنامه تکمیل و بازگشت داده شد و در
مرحله شرکت در کارگاه پروتکل مشاوره شغلیء مدیران ۳۳ موسسه حضور یافتند. برای سنجش آسیبهای موسسات مشاوره
شغلی و کاریابی از مصاحبه, مشاهده و همینطور پرسشنامه آسیبهای موسسات کاریابی و برای مرحله آموزش موسسات از
پرسشنامه توانمندسازی استفاده شد. تحلیل اطلاعات در مطالعه کیفی با روش تحلیل موضوعی, کدگذاری و تفسیر شدند و در
مطالعه کمی دادهها به روش آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. از نتایج بررسی آسیبها به روش مصاحبه
عمیق در نمونه مدیران چهار آسیب عمده: سیستمهای ضعیف, محدودیتهاء گسستگی و نقص عملکرد و در نمونه کارجویان دو
آسیب عمده: نقص عملکرد و سیستمهای ضعیف به دست آمد. نتایج بررسی آسیبها به روش کمی نیز با این نتایج هماهنگ
بود و بیشترین درصد موافقین با این چهار آسیب کلی به ترتیب به محدودیتها (۷۹%). نقص عملکرد(۷۴%). گسستگی (%۶۷)
و سیستمهای ضعیف(۶۴%) تعلق گرفت. از طرفی بررسیهای انجام شده به روش مشاهده و تحلیل عملکرد موسسات مشاوره
شغلی و کاربابی نشان داد مهمترین آسیب موسسات عبارتند از: ۱- عدم توجه به مشاوره شغلی در موسسات. ۲- عدم حضور
یک متخصص مشاوره شغلی در هیئت مرکزی. ۳- عدم استفاده از نیروی متخصص مشاوره شغلی. ۴- عدم توجه به تحلیل
مشاغل. ۵- تبدیل شدن موسسات به بنگاههای کاریابی. ۶- عدم توجه به سنجش افراد در موسسات. ۷- ناآشنایی موسسات
با مدلهای مشاوره ای و برنامههای ایجاد شغل. ۸- عدم توجه موسسات به کمک به افراد در زمینه خودشناسی و تشکیل پرونده
روانشناختی. ۹- عدم تصریح دریافت هزینه از کارجو در خصوص ارائه خدمات مشخص. ۱۰- کوچک و نامناسب بودن فضای
موسسات برای توسعه فعالیت ها. 11- پایین یا نامناسب بودن سطح تحصیلات کارشناسان موسسات. 12 - عدم وجود ارتباط بین موسسات و مراکز فنی و حرفه ای. در نهایت نتایج بررسی کارآمدی پروتکل طراحی شده نشان داد کلیه شرک تکنندگان در کارگاه آموزشی معتقد بودند، پروتکل پیشنهادی به صورت خیلی زیاد در کارآمدی موسسات موثر است و می تواند به بهبود عملکرد موسسات مشاوره شغلی و کاریابی کمک کند.