اثربخشی موسیقی درمانی بر اضطراب و خودکارآمدی سالمندان مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی موسیقی درمانی بر اضطراب و خودکارآمدی سالمندان انجام گردید. روش: طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه می‌باشد. بدین منظور 4۵ نفر از سالمندان مرد ساکن در سرای سالمندان شهر اهواز به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و از بین این افراد به حکم قرعه ۳۰ نفر از سالمندانی که در آزمون اضطراب بک نمرات ۱6 تا 63 و در آزمون خودکارآمدی شرر نمرات ۱۷ تا 43 کسب کردند، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه تقسیم گردیدند. مداخله آزمایشی طی ۱۰ جلسه (هر جلسه ۰٩ دقیقه) و هر هفته دو بار بر روی گروه آزمایش اجرا گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی مجددا از هر دو گروه آزمون سنجش اضطراب بک و خودکارآمدی شرر گرفته شد و پیگیری نیز پس از یک ماه به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده گردید. پافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، موسیقی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی افراد گروه آزمایش تاثیر داشته است (در سطح p>۰/۰۱) و بعد از یک ماه پیگیری نیزء تاثیر موسیقی درمانی بر کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی پایدار بوده است. نتیجه گیری: سالمندانی که آموزش موسیقی درمانی برای کنترل اضطراب و خودکارآمدی دریافت می‌کنند، توانایی این را دارند که افکار مضطرب و نگران کننده ود را کنترل کنند و خمودکارآمدی خود را افزایش دهند.