چکیده:
اقدامات غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی از بدو راه‌اندازی این صنعت، از عوامل مؤثر در ایجاد تهدید و چالش‌های بسیار گسترده‌ای بوده که یکی از مهم‌ترین آن از حیث وسعت حادثه، «حوادث 11 سپتامبر 2001» است. بر این اساس، علاوه، بر نهادها، مجامع و سازمان‌های بین‌المللی به ویژه ایکائو، دولت‌ها نیز در سطوح ملی مبادرت به تدوین و تصویب قواعد حقوقی در مواجهه با تهدیدها و چالش‌های ناشی از آثار مخرب اقدامات غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی هم‌چون تروریسم نموده‌اند. با این همه، نظر به رشد اقدامات تروریستی و تهدیدآمیز علیه امنیت هوایی و نیز اهمیت تأمین امنیت در این زمینه، باید برای هرگونه اقدام ارتکابی، در چارچوب سیاست‌گذاری‌های ایکائو در تدوین و وضع مقرره‌های بین‌المللی، کیفر متناسب و مؤثری مقرر گردد تا موجبات بازدارندگی را در این عرصه فراهم نماید. بنابراین نگارنده، سعی بر آن خواهد داشت تا ضمن بررسی تهدیدها و چالش‌های ناشی از نقض امنیت هواپیما، با سنجش محتوای اسناد و معاهدات بین‌المللی مصوب ایکائو در تأمین امنیت هواپیما، راهبردهایی جدید در برقراری امنیت و ارتقای آن در فرودگاه‌ها ارائه نماید.
Aviation industry has delivering numerous different services in the field of air transportation for more than a century .since than, this industry has grown as a highly important sector. Since flight routes and aircrafts themselves have found more complex features, air ports also had to evolve in order for them to be in concert with increasing numbers of destinations, flights and travellers. Later, when aircraft become a target for terrorist operations, legislators began to search for solutions to make airport security, procedures mandatory. Although security levels were enhanced, those who perpetrated air-related crimes began to find novel innovative ways in order to challenge this system. Since the beginning of this industry formation, unlawful acts against aviation security were among those factors which were effective in creating very extensive challenges and threats, of which 2001 September 11 events were the most important ones in terms of the event extent. on this basis, in addition to international institutions, communities and organizations, especially ICAO, national governments attempted to formulate and approve legal rules in order to confront with challenges and threats caused by devastating effects of illegal acts against aviation security.
خلاصه ماشینی:
بـااين همـه ، نظـر بـه رشـد اقدامات تروريستي و تهديدآميز عليه امنيت هوايي و نيـز اهميـت تـأمين امنيـت در ايـن زمينه ، بايد براي هرگونه اقدام ارتکابي ، در چارچوب سياست گذاريهاي ايکائو در تدوين و وضع مقررههاي بين المللي ، کيفر متناسب و مؤثري مقرر گردد تا موجبـات بازدارنـدگي را در اين عرصه فراهم نمايد.
در سال ٢٠٠٦ يک گروه مطالعاتي دبيرخانه اي به منظـور مـرور و بررسـي کنوانسـيون هـاي موجود و ساير اسناد حقوقي در حوزة هواپيمايي مصوب ايجاد شد تا مشخص شود کـه «آيـا ايـن اسناد و کنوانسيون ها بايد به منظور رسـيدگي بـه تهديـدات نوظهـور و جديـد بـراي هواپيمـايي کشوري مانند به کارگيري هواپيما به عنـوان يـک سـلاح تخريبـي يـا انتشـار مـواد بيولوژيـک ، شيميايي و هسته اي به روز شوند؟» همان طور که آشکار است مرتکبين واقعي حوادث ١١ سپتامبر ٢٠٠١ همان روز جان باختنـد، اما «کساني که آن را برنامه ريزي و از نظر مالي تأمين کردند، مـرتکبين را جـذب و تعلـيم دادنـد چطور؟ آيا اعمال آنها هم بايد به موجب معاهدات بين المللي جرم شناخته شوند؟» گروه مطالعاتي مزبور يافته هاي خود را به شوراي سازمان گزارش نمود و شورا تأسيس کميته هـاي فرعـي ويـژة کميته حقوقي را هدايت کرده تا پيش نويس اسناد حقوقي در اين زمينه را آغاز کنند.
(
, 
, 
)
