چکیده:
هدف: با توجه به اینکه آموزش مهارت های ارتباطی برای زوجین قادر خواهد بود سلامت روان و سازگاری زناشویی آنها را تحت تأثیر قرار دهد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح " وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها " بر افزایش سازگاری زناشویی و مؤلفههای آن، در زنان با ازدواج زودهنگام صورت گرفته است. روششناسی پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری موردمطالعه پژوهش حاضر کلیه زنان متأهل با ازدواج زود هنگام مراجع کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی بخش زبرخان شهرستان نیشابور سال 1396 بوده اند. نمونه پژوهش 30 نفر با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در دوره آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها" انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) اختصاص یافتند.ابزار پژوهش "مقیاس سازگاری اسپانیر بود که قبل و بعد از مداخله به وسیله هر دو گروه تکمیل گردید. پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ ارزیابی شد. بسته آموزشی" غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها" در 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه مداخله اجرا گردید. جهت تجزیهوتحلیل دادهها، از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد و همچنین کلیه داده با استفاده از نرم افزار تحلیل آماری اس پی اس اس نسخه 22 انجام شد. یافتهها: نتایج نشان میدهد که آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها" بر افزایش سازگاری زناشویی مؤثر بوده است (P<0/05).همچنین این برنامه توانسته است ابعاد رضایت زناشویی(P<0/05)، همبستگی زناشویی(P<0/05)، توافق زناشویی(P<0/05) و ابراز محبت زناشویی(P<0/05) را نیز افزایش دهد. نتیجهگیری: آموزش غنی سازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها" سازگاری زناشویی را افزایش می دهد. بر این اساس، در مشاوره و مداخلات زناشویی می توان از بسته آموزشی "وقت زندگی بهتر برای زن وشوهر ها" به منظور بهبود روابط زوجین و افزایش سازگاری آنها استفاده کرد.
Research Aim:Since communication skills training for couples will be able to affect their mental health and marital adjustment, the purpose of this study was to investigate the effect of marital enrichment training program based on Time for better marriage (TIME) on increasing marital adjustment and its components in women with early marriage. Research method: The research method was semi-experimental and its design was pre-test-posttest with control group The statistical population of this study was all married women with early marriage in Zebarkhan areas of Neyshabur city in, 2017. The research sample of 30 people was selected using the available sampling method from eligible applicants to participate in marital enrichment training program based on Time for better marriage (TIME) and randomly assigned to two experimental and control groups (15 in each group). Research instruments included Spainers’ marital adjustment questionnaire, completed before and after intervention by both groups. The validity of the questionnaire was verified by the counseling group Professors and the reliability of the questionnaire was measured using Cronbach's alpha. The “Time for better marriage (TIME)” package was administered to the intervention group in 10 sessions 90-minute. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. All data were analyzed using SPSS statistical software version 22. Findings: marital enrichment training program based on Time for better marriage (TIME) was effective on increasing marital adjustment (P Conclusion: The marital enrichment training program based on Time for better marriage (TIME) increases marital adjustment. Therefore, in counseling and marital interventions, it is possible to use intimate communication skills to improve couples' relationships and increase their compatibility.
خلاصه ماشینی:
با توجه به آنچه گفته شد، پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این سؤال برآمد که آیا آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن و شوهرها" بر سازگاری زناشویی و مؤلفه های آن (رضایت زناشویی، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت ) در زنان با ازدواج زودهنگام مؤثر است ؟ جامعه ، نمونه و روش نمونه گیری روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی میباشد که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است .
بحث و نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش ، برنامه آموزشی غنیسازی روابط مبتنی بر طرح “ وقت زندگی بهتر برای زن و شوهرها “ موجب افزایش سازگاری زناشویی و ابعاد آن در زنان با ازدواج زودهنگام شده است .
با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر و تائید فرضیات پژوهشی، میتوان گفت آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن و شوهرها" بر افزایش میزان سازگاری زناشویی و ابعاد آن در زنان با ازدواج زودهنگام مؤثر است .
نتایج پژوهش نشان داد که آموزش غنیسازی روابط زوجین مبتنی بر طرح "وقت زندگی بهتر برای زن و شوهرها"، سازگاری زناشویی را افزایش میدهد.