چکیده:
امروزه مسائل و مشکلات حمل ونقل درون شهری (بی آرتی) از قبیل افزایش خسارت های مادی و معنوی ناشی از سوانح و تصادفات، مشکلات نظارت و مدیریت در حمل ونقل، افزایش زمان های تلف شده و روند رشد سریع تقاضای حمل ونقل به ویژه در روزها و ساعات اوج، کاهش منابع انرژی و... به یک مشکل جدی تبدیل شده است. این تحقیق براساس این سئوال تدوین شده است که: آیا با استفادهسامانه های اطلاعات جفرافیای در خطوط بی آرتی و به کارگیری مدیریت بحران می توان این سوانح را کاهش داد؟ این تحقیق از نظر اجرا توصیفی پیمایشی و از نظر هدف، کاربردی است؛ جامعه مورد مطالعه صاحب نظران و کارشناسان و مدیران سازمان مدیریت بحران تهران و شرکت بهره برداری واحد اتوبوس رانی تهران و حومه در بازه زمانی ۹۵-۹۶، به تعداد ۲۷۰ نفر و حجم نمونه ۱۶۰ است که با استفاده از جدول مورگان تعیین شده است .ابزار تحقیق، پرسش نامه محقق ساخته است. نتایج نشان داد که بین استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی و به کارگیری مدیریت بحران در کاهش سوانح رابطه معناداری وجود دارد، راه کار کاهش تصادفات شهری در برون رفت از روش های سنتی و حرکت به سمت روش های نوین است. در صورت عدم حرکت به این سمت به دلیل نقایص موجود در سیستم حمل ونقل هم چنان عدد سرمایه گذاری و بازگشت سرمایه در این بخش برابری می کند و باید با بسترسازی زمینه های پیاده سازی هوشمندسازی در قالب مدیریت بحران، علاوه بر کاهش سوانح، زمینه های سرمایه گذاری بخش خصوصی را نیز فراهم کرد.
Today, inter-city transportation issues such as increased material and mental damages caused by accidents, traffic monitoring and management problems, increased time wasted and the rapid growth of demand for transportation and energy resources in particular, are increasing and becoming become a serious problem. This research is based on the question: Can geographical information systems in BRT lines and crisis management practices be used to reduce these incidents? This research is a descriptive survey and applied in terms of purpose; the study population was experts and managers of Tehran Crisis Management Organization and Tehran and Suburb Bus Operating Company in the period of2016-2017, where 270 people were chosen and sample size is 160 using the Morgan table. The research tool is a researcher-made questionnaire. The results showed that there is a significant relationship between the use of GIS and the use of disaster management in disaster reduction. Failure to do so due to deficiencies in the transportation system still equals the number of investment and return on investment in this sector, and one should also provide private sector investment by increasing the disaster management infrastructure, in addition to reducing disasters.
خلاصه ماشینی:
این تحقیق به دنبال پاسخ به این سوال اساسی است که استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی تا چه حد در مدیریت بحران ترافیک و سوانح نقش دارند؟ پیشینه و مبانی نظری محمدی و نوشیروان زاده (١٣٩٣) در تحقیقی تحت عنوان "سامانه های حمل ونقل هوشمند و نقش آن در کاهش تصادفات " به این نتایج دست یافته اند که : سامانه های حمل ونقل هوشمند از هرسو نگریسته شوند به ارتباطات باز می گردند و آن را می توان فصل مشترک "حمل ونقل " و "ارتباطات و فناوری اطلاعات " دانست .
است که به وسیله آنها می توان زمان بندی هم زمان چراغ های راهنمائی تقاطع ها را به بهترین وجه انجام داد؛ ٦- مدیریت بانک اطلاعات عرض معابر و ایجاد سرعت گیرها و نصب تابلوهای راهنمائی و رانندگی ؛ ٧- مدیریت بر ایستگاه ها و مسیر بی آرتی : با توجه به پراکندگی ایستگاه ها و خطوط اتوبوس رانی و گستره فراوان آن با تهیه نقشه های کارتوگرافی شهری با بهره از GIS می توان در جانمایی ایستگاها و نیز توزیع عادلانه خطوط اتوبوس رانی در شهرها اقدام کرد؛ ٨- مدیریت ترافیک شهری ایجاد شهرهای الکترونیک با ایجاد بانک های اطلاعاتی در جهت کاهش تصادفات ، کاهش مصرف سوخت ، کاهش آلودگی ، افزایش ایمنی راه ها با نصب علائم راهنمائی ، کنترل ترددها، بهبود وضعیت پیاده روها، حمایت از برنامه ریزی شهری ، کنترل ترافیک ، مدیریت حوادث ، مدیریت تقاضا، مدیریت و نگهداری زیرساخت ها؛ ٩- مدیریت بحران : ایمنی افراد و هشدارهای اضطراری ، مدیریت خودروهای امدادی ، حمل مواد خطرناک ؛ ١٠- سامانه تعیین موقعیت خودروئی .
(تقوایی و کیانی ، ١٣٨٧) فرضیه ها فرضیه اصلی : بین سامانه های اطلاعات جغرافیایی مبتنی بر مدیریت بحران در کاهش سوانح در خطوط بی آرتی رابطه معناداری وجود دارد.