چکیده:
زردشت و گاهان عنوان کتابی است که بهقلم مهشید میرفخرایی در شرح و گزارش متن اوستایی و زندِ دو سرود از هفده سرود گاهانی (یسنهای 27 و 28 از سپندمینوگاه) تألیف شده و انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به سال 1396 آن را چاپ و منتشر کرده است. این اثر مشتملبر یک مقدمه و سه فصل است. در مقدمۀ کتاب کلیاتی دربارۀ اوستای قدیم و ساختار شعری گاهان آمده است. در فصل اول متن اوستایی و در فصل دوم زند این دو سرود به فارسی ترجمه و ازنظر محتوایی و دستوری بررسی شدهاند. فصل سوم متضمن واژهنامۀ متن اوستایی است که در آن لغتهای اوستایی با ذکر معنا و مشخصات دستوری فهرست شدهاند. مقالۀ حاضر به بررسی انتقادی این اثر پرداخته و مطالب آن همسان با بخشهای چهارگانۀ کتاب در چهار بخش فراهم آمده است. این بخشها با عنوانهایی مطابق با عناوین اصلی فصلهای کتاب موردبحث نامگذاری شدهاند.
Zaraθustra and Gaθas" is the title of a book written by Mahshid Mirfakhraee in commentary and explanation of the both Avestan and Zend texts of the two songs (Yasna 47 and 48) from the Gaθas (a collection containing seventeen songs composed by Zaraθustra himself) which has been published by "Institute for Humanities and Cultural Studies" in 2017. Consisted of an introduction and three chapters, this book in its introduction deals with an overview of the Old Avestan issues and poetic structure of the Gaθas. In the two first chapters, the Avestan and the Zend texts of the two above-mentioned songs have been translated into Persian and studied in terms of contextual and grammatical issues. Finally, the third chapter involves a glossary of Avestan words with their meaning and grammatical descriptions. The present study reviews and evaluates this work in four sections in accordance with the four sections of the book.
خلاصه ماشینی:
١. مقدمه از گاهان زردشت به علت ارزش و اهمیت آن ترجمه ها و شرح های متعـددی بـه زبـان هـای انگلیسی، آلمانی، و فرانسه منتشر شده است و این امر به خوبی نشـان مـیدهـد کـه شـرح و گزارش گاهان و ارائۀ ترجمۀ دقیقی از آن ، از همان آغـاز مطالعـات اوسـتایی، اشـتغال دائـم * استاد فرهنگ و زبان های باستانی، دانشگاه تبریز، chmowlaee@tabrizu.
در مقدمه ، کلیاتی دربارٔە اوستای قدیم و سـاختار شـعری گاهـان آمـده ، در فصـل اول متن اوستایی یسن های ٤٧ و ٤٨ (دو فصل از سپنتامینوگاه ) آمده ، در فصل دوم زنـد ایـن دو متن شرح و گزارش شده ، و در فصـل سـوم واژه نامـۀ اوسـتایی دو سـرود یادشـدٔە گاهـانی تدوین شده است .
باتوجه به این که در این اثر فقط دو سرود از هفده سـرود گاهـانی بررسـی شده و در مقدمه نیز درعمل دربارٔە مسائل مربوط به زردشت بحـث و گفـت وگـویی نشـده است ، انتخاب عنوان «زردشت و گاهان » بر این اثر قدری سنگین مینماید و به نظر مـیرسـد که عنوان «بررسی دستوری و محتوایی دو فصل ٤٧ و ٤٨ سپنتامینوگاه (اوسـتا و زنـد)»، کـه مؤلف آن را روی جلد کتاب در توضیح عنوان اصلی آورده است ، کافی باشد.
تردیـدی نیسـت کـه ضـبط tā در اوستای ویراستۀ گلدنر نادرست است و به حق بارتلمـه (٩٠٥ :١٩٠٤ Bartholomae) و بعـد از او همۀ پژوهش گران ازجملـه اینسـلر (٨٨ :١٩٧٥ Insler)، هومبـاخ (١٧٤ ,I :١٩٩١ Humbach)، کلنز و پیـرار (١٦٧ ,vol.
I :١٩٨٨ Kellens and Pirart) واژه را بـه صـورت ̄pta (حالـت فـاعلی مفرد مذکر از -ptar/pitar- «پدر») تصحیح کرده اند و مؤلف نیز همین ضـبط را در مـتن خـود آورده است ، اما این دیگر ضبط گلدنر نیست .