چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در سوء مصرفکنندگان مواد بود. روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل افراد مبتلا به سوءمصرف مواد مراجعهکننده به مراکز درمانی ترک اعتیاد شهر خرمآباد در تابستان ۱۳۹۵ بود. نمونه آماری شامل سی نفر از معتادان بود که پس از گذراندن موفق دوره سمزدایی، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و پس از آن بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای عمل به باورهای دینی معبد و خودکنترلی تانجی بود. دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری باعث افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در افراد معتاد شد (۰۰۱/۰>P). بنابراین، توجه به مثبتنگری در افزایش عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در معتادان یکی از ضرورتهای پژوهش در زمینه بهبود آنان محسوب میشود و برگزاری دورههایی در این زمینه در مراکز ترک اعتیاد توصیه میشود.
The aim of this study is to examine the effect of training based on positive thinking on drug abusers` adherence to religious beliefs and their keeping self-control. The research method is a quasi-experimental survey conducted on a pretest-posttest basis with a control group. The population consists of the drug abusers who referred to the addiction treatment centers in Khorramabad in summer 1395. The statistical sample consists of 30 addicts who were selected by available sampling after successful detoxification and then randomly divided into two groups: experimental and control. The research instrument was questionnaires about adherence to on temple religious beliefs and Tanji self-control. The data were analyzed by using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (multivariate analysis of covariance). The research results show that positive thinking-based training confirms addicts their adherence religious beliefs and keeping self-control. Therefore, realizing the role of positive thinking in confirm addicts in their adherence to religious beliefs and keeping self-control is considered one of the main objectives of research work in the improvement of addicts ‘condition and so, offering training by courses in addiction treatment centers is recommended.
خلاصه ماشینی:
com دریافت: 20/12/1395 ـ پذیرش: 02/05/1396 چکیده هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در سوء مصرفکنندگان مواد بود.
برای بررسی نرمال بودن دادهها از آزمون کلموگروف ـ اسمیرنوف استفاده شد که سطح معناداری خودکنترلی و عمل به باورهای دینی در مرحلة پیشآزمون و پسآزمون بیشتر از 05/0 بود که نشاندهندة نرمال بودن دادههای پژوهش است (05/0P>).
پس با توجه به این نتایج میتوان نتیجه گرفت که آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری، تأثیر معناداری بر خودکنترلی و عمل به باورهای دینی در مرحلة پیگیری داشته است.
بحث و نتیجهگیری هدف این پژوهش، تأثیر آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در سوءمصرفکنندگان مواد در شهر خرمآباد بود.
نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش تفکر مبتنی بر مثبتنگری تأثیر معناداری بر عمل به باورهای دینی و خودکنترلی در معتادان دارد.
دربارة تبیین رابطة بین مثبتنگری و عمل به باورهای دینی میتوان گفت: زمانی که افراد از لحاظ روانی در وضعیت خوشبینی، خودکارآمدی، تابآوری و امیدواری قرار داشته باشند، توان روانی بالاتری نیز برای برقراری انسجام و سازگاری در معنا، هدف و ارزشهای والای دنیایی و فرادنیایی در زندگی خود خواهند داشت.
با توجه به بررسی پیشینة پژوهشی و همچنین نتایج حاصل از این پژوهش میتوان گفت که آموزش مبتنی بر مثبتنگری، در افزایش گرایش به عمل به باورهای دینی و همچنین توان بیشتر افراد در کنترل رفتار خود مؤثر است.