چکیده:
مراکز آموزش عالی کلان‌شهر تهران به‌عنوان بخشی از فضاهای پررونق شهری، به‌دلیل داشتن پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه فرهنگی، از جمله مستعدترین فضاهای فرهنگی این شهر در توسعه پایدار فرهنگ شهری به شمار می‌روند. بنابراین شناخت ابعاد و ماهیت مراکز آموزش عالی در این کلان‌شهر، اهمیت بسیاری دارد. هدف این پژوهش شناسایی وتحلیل فضایی عملکرد مراکز آموزش عالی در ارتقای فرهنگ شهرنشینی در کلان‌شهر تهران است که بیانگـر رابطـه‌ی مراکز آموزش عالی و فرهنـگ شهرنشینی در کلان‌شهرها است. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر دو روش مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی است. برای بررسی موردی، مناطق 3 و 19 شهر تهران انتخاب شده و از طریق توزیع پرسش‌نامه، شناخت ویژگی‌ها و آزمون فرضیات بررسی شدند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که رابطه‌ی معنی‌داری میان این دو وجود دارد؛ به این شکل که مراکز آموزش عالی کلان‌شهر تهران در توسعه پایدار فرهنگ شهری تأثیرگذار بوده‌اند، اما این رابطه در منطقه 3 قوی‌تر از منطقه‌ی 19 بوده است.
Higher education centers as a part of the active urban areas, including the potential cultural capacities, and presenting services in high levels of urban society are considered the best urban cultural spaces of sustainable development of urban culture, therefore understanding the dimensions and nature of higher education centers in the metropolisis very important. This study aimed to identify and analyze performance space higher education centers in promoting urban culture in the Tehran metropolitan represent the relationship between higher education centers and urbanization culture in the metropolitan. In this study, descriptive research and analytical method are based on two studies, library and athletic. Which two zone 3 and 19 of Tehran for the case study were selected and by distributing questionnaires to identify features and test assumptions were examined. The survey results show that there is a significant relationship between these two regions.to form the metropolis Tehran Higher education centers in urban culture sustainable development have influenced Tehran. But this relationship is stronger than region19is in district 3.
خلاصه ماشینی:
تحلیل عملکرد فضایی مراکز آموزش عالی در توسعه پایدار فرهنگ شهری کلان‌شهر تهران نمونه موردی: مناطق 3 و 19 سیدمهدی موسی کاظمی1، محمدتقی رهنمایی2، قدیر فیروزنیا3 و محسن گلپایگانی*4 1استادیار دانشگاه پیام نور، 2دانشیار دانشگاه تهران 3استادیار دانشگاه پیام نور، 4دانشجوی جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه پيام نور تاريخ دريافت:10/5/92 ؛ تاريخ پذيرش: 12/11/92 چکیده مراکز آموزش عالی کلان‌شهر تهران به‌عنوان بخشی از فضاهای پررونق شهری، به‌دلیل داشتن پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالقوه فرهنگی، از جمله مستعدترین فضاهای فرهنگی این شهر در توسعه پایدار فرهنگ شهری به شمار می‌روند.
از این‌رو پرسش‌های اصلی در این مطالعه این است که وجود مراکز آموزش عالی در شهر تهران، چه نقشی در کاهش شکاف میان فرهنگ شهرنشینی و وضعیت مطلوب شهری در دست‌یابی به توسعه پایدار دارند؟ احداث یک مرکز آموزش عالی در یک منطقه از شهر تهران، از نظر عملکردی در حوزه‌ی پیرامونی خود چه تأثیراتی را به دنبال دارد؟ برای یافتن پاسخ‌هایی مناسب، فرضیاتی به شرح زیر تنظیم شده است: 1.
پس فرضيه 1 برای منطقه‌ی 3 تأييد مي‌شود؛ يعني مراکز آموزش عالی منطقه 3 شهر تهران در کاهش شکاف میان فرهنگ شهروندی و وضعیت مطلوب شهری در دست‌یابی به توسعه‌ی پایدار تأثیر بالایي دارند.
بنابراین فرضيه 1 برای منطقه‌ی 19 تاييد نمي‌شود؛ يعني مراکز آموزش عالی منطقه 19 شهر تهران در کاهش شکاف میان فرهنگ شهروندی و وضعیت مطلوب شهری و همچنین دست‌یابی به توسعه‌ی پایدار تأثیر بالایي ندارد.
این وضعیت نشان می‌دهد که تأثیرگذاری مراکز آموزش عالی در کاهش شکاف میان فرهنگ شهروندی و وضعیت مطلوب شهری در دست‌یابی به توسعه‌ی پایدار در منطقه 3 بالاتر از منطقه 19 بوده است.
(
, 
, 
)
