چکیده:
با شروع انقلاب صنعتی در غرب و قانون اصلاحات ارضی در ایران روند شهرنشینی با رشد چشمگیری مواجه شده و این رشد بیش از اندازه باعث شد ساخت و سازها در شهرها بی ضابطه گسترش یافته و در پی آن خیلی زودتر از آنچه که تصور میشد، این ساخت و سازها رو به فرسودگی نهاده و محلههای با نام بافت فرسوده ایجاد گردد. هر چند این ساختمانها به لحاظ به کار بردن هنر و علایق مردم آن زمان بهطور چشم نوازی جلوه میکند. اما با مشکلاتی چون گسترش روز افزون فضاهای مخروبه و متروکه، ضعف امکانات و زیرساختها، نارسایی در شبکه حمل و نقل، رشد منفی جمعیت و... روبرو شده است. در این میان ناحیه تاریخی شهرها میراث ارزشمندی است که در طول زمان در هویت بخشی به حیاط شهری نقش ویژهای ایفاء میکند. لذا نقش و تاثیر مدیریت شهری در برنامهریزی ناحیه قدیمی و فرسوده بسیار تعیین کننده است. در این پژوهش جامعه آماری 3 ناحیه و 6 محله شهر بهشهر با جمعیتی بالغ بر 19868 نفر که بعنوان بافت فرسوده و قدیمی است انتخاب گردید. از طریق فرمول کوکران 182 نمونه تعیین و همین تعداد پرسشنامه تکمیل گردید. در این تحقیق از روش توصیفی– تحلیلی استفاده شد. از آزمونهای آمار استنباطی جهت تحلیل روابط بین متغیرهای تحقیق استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و نمایش و تحلیل نتایج دادههای تحلیلی و توصیفی از نرمافزار GIS و Excel استفاده شده است.بر این اساس, تاثیر پیامد سیاستهای دولت بر نوسازی از طریق عواملی چون تسهیلات، انسجام و ارزش املاک و مستغلات سنجیده و با توجه به حد متوسط گویهها و با عنایت به مقدار sig بدست آمده، محله فرودگاه، مهدیه بهشهر از بیشترین تسهیلات و امکانات دولتی در نظر گرفته شده برخوردار و محله شهید مدنی از کمترین امکانات بهره بودهاند. عدم تجهیز و آمادگی دستگاههای اجرایی، تعدد متولی، عدم همکاری کامل بانکها و عدم آگاهی کامل ساکنین در بافت موجب کاهش اثر بخشی سیاستهای دولت در این بافت شده است. اجرای دقیقتر سیاستها در بخشهایی از این بافت نشانگر موفقیت این سیاستها است
With the onset of the industrial revolution in the West, and the law of the land reform process of urbanization faced with significant growth. This causes excessive growth of construction in cities without any special rules and laws are made following the burnout come much earlier than what is thought to be neighborhoods with old texture develops, although these structures in terms of art and interests of the people applying it to appear in the eyes of hospitality But the old neighborhood with problems such as increasing dilapidated abandoned spaces, facilities and infrastructure weaknesses, deficiencies in the transportation network, negative population growth, and Have been met The role and impact of urban management in the planning area is crucial historical In this process, as the highest level of urban settlements, have been the focus of this role. Global development prospects lie in this important role and continue to establish and maintain cities.
خلاصه ماشینی:
بررسي اثر سیاستهای حمایتی دولت در مدیریت توسعه بافتهای قدیمی و فرسوده شهری، مطالعه موردی شهر بهشهر *جعفر میرکتولی1، عباس علیپور2 و عباسعلی حسنی1 3دانشيار گروه جغرافيا دانشگاه گلستان، 2عضو هیاتعلمی دانشگاه آزاد اسلامی، 3کارشناسارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری تاريخ دريافت: 31/4/91 ؛ تاريخ پذيرش: 15/12/91 چکیده با شروع انقلاب صنعتي در غرب و قانون اصلاحات ارضي در ايران روند شهرنشيني با رشد چشمگيري مواجه شده و اين رشد بيش از اندازه باعث شد ساخت و سازها در شهرها بی ضابطه گسترش یافته و در پي آن خيلي زودتر از آنچه كه تصور ميشد، اين ساخت و سازها رو به فرسودگي نهاده و محلههاي با نام بافت فرسوده ايجاد گردد.
واژههاي كليدي: بافت فرسوده، سیاستهای حمایتی، انسجام محلهای، نوسازی مقدمه در شهرهای قدیمی و کهن ایران قسمتهای وجود دارد که دارای بافتهای قدیمی و فرسوده است و گاه با بافت تاریخی همراه بوده که در روزگاران نه چندان دور رونق خاصی داشته است (طرح راهبردی، تفصیلی شهرساوه، 12:1385) اما با گذشت زمان بهدلیل عدم آینده نگری و استفاده از مصالح نامناسب دچار فرسودگی شده و ناکارآمدی و کاهش کارایی یک بافت شهري را نسبت به کارآمدی سایر بافتهای شهری باعث ميشود (تبریزی، 5:1389) و از شور و نشاطی که روزگاری در آن موج میزد آثاری پیدا نیست.