خلاصه ماشینی:
"آنان با رویکردهای تازه، متفاوت،و غالبا بسیار ثمربخش بخ مسئله پاسخ می‌گفتند دست کم تا زمانی که نظم تحمیلی فزاینده بر ادبیات در اواخر دههء در 1949 پسرش که به عنوان پژوهشگری رسمی و شرق‌شناسی بی سر و صدا زندگی می‌کرد،دوباره دستگیر شد،و به پانزده سال تبعید و کار اجباری محکوم شد(در واقع هیچ اتهامی برای او ذکر نشد،حتی اسناد رسمی دستگیری او را جزئی از حمله به آخماتووا وانمود می‌کند).
بدین‌سان آکمئیسم از آغاز توانست یکی از بزرگترین شاعران مدرن روس،یعنی اوسیپ ماندلشتام را به خود جذب کند،با اینهمه،این شعر آخماتووا بود که پیش از همه به عنوان نمونهء اصول آکمئیستی مشخص و شناخته شد.
در 1949 پسرش که به عنوان پژوهشگری رسمی و شرق‌شناسی بی‌سر و صدا زندگی می‌کرد، دوباره دستگیر شد،و به پانزده سال تبعید و کار اجباری محکوم شد(در واقع هیچ اتهامی برای او ذکر نشد،حتی اسناد رسمی دستگیری او را جزئی از حمله به آخماتووا وانمود می‌کند).
یک بار دیگر طراوات این گل سرخ تابان را احساس کنم، با این همه روند اعادهء حیثیت از 1958 دوباره به‌طور جدی آغاز شد و کمی بعد برای نخستین بار از 1922 تا آن زمان،چاپ شایان تحسینی از شعر آخماتووا به نام«آخرین گل سرخ»منتشر شد.
اکنون که مدتهاست جایگاه آخماتووا در میان شاعران قدر اول روسیه تثبیت شده است،به یاد آوردن این امر دشوار است که از نیمهء دههء پنجاه تا پایان آن،او تقریبا در غرب از یاد رفته بود،و در اتحاد شو روی چهره‌ای گمنام انگاشته می‌شد،و نه کسی که خیلی«مطرح»باشد."
(
, 
, 
)
