چکیده:
بررسی اشعار آدونیس نشان میدهد که امور متضاد در تفکّر و اندیشههای او از جایگاه ویژه و والایی برخوردار است؛ به حدّی که در انتقال مفاهیم نو و مورد نظر شاعر نقشی اساسی دارد. یکی از مهمترین این عناصر که با بسامد بالا در اشعار آدونیس دیده میشود، عنصر روشنی و تاریکی است. این پژوهش با روش تحلیلی ـ توصیفی به بررسی دو عنصر متضاد و پرکاربرد روشنی و تاریکی در اشعار آدونیس با تکیه بر تحلیلهای عرفانی، پرداخته است تا نگاه ویژۀ آدونیس را به طبیعت و اشیاء بکاود و جنبههایی از تفکّرات متعالی در اشعار او را آشکار کند. نتایج پژوهش نشان میدهد که علاوه بر مفاهیمی چون خیر و شرّ، جهان ظاهر و جهان باطن، هدایت و ضلالت و... که این دو عنصر در این مفاهیم بازتاب مییابند، مهمترین کاربرد آدونیس از روشنی و تاریکی، رها شدن از سرشت ذاتی این دو و لزوم همراهی تاریکی با روشنایی برای رسیدن به نقطهای است که در آن همۀ عناصر متضاد و کثرات به وحدت بدل میشوند. آدونیس برای رسیدن به این هدف، پردههای ظاهری و مادّی اشیاء را کنار میزند و با تکیه بر مفهومی ویژه به نام «جنون» عریانی حقیقت و شناخت انسان از کنه هستی را موجب میشود.
An examination of Adunis' poems shows that the contrary opposites have a special status in his thinking; they play a crucial role in conveying the poet's new and favored concepts. One of the most important oppositions, which is found at high frequency in his poems, is the opposition of light and darkness. By using analytical-descriptive method, the present article attempts to evaluate two opposite and commonly used concepts of light and darkness in Adunis's poems based on mystical analysis. In this way, Adunis' special view about the nature and objects becomes clear, revealing aspects of the mystical thoughts in his poetry. The results show that concepts such as good and evil, inward and outward worlds, guidance and deviation are reflected in these two concepts. According to Adunis, one must abandon the intrinsic nature of them and unite darkness with light and reach a point where all opposing elements and multiples are united. To achieve this goal, the poet puts away material things and relies on a particular concept called "madness", and in this way, reveals the Truth and provides the knowledge of the ultimate nature of being.
خلاصه ماشینی:
تحليل عنصر روشني و تاريکي در اشعار آدونيس با رويکرد عرفاني سبيکه اسفنديار* ـ رضا رضايي** دانش آموخته دکتري زبان و ادبيات فارسي دانشگاه سيستان و بلوچستان ـ استاديار زبان و ادبيات عربي دانشگاه سيستان و بلوچستان چکيده بررسي اشعار آدونيس نشان ميدهد که امور متضاد در تفکّر و انديشه هاي او از جايگاه ويژه و والايي برخوردار است ؛ به حدّي که در انتقال مفاهيم نو و مورد نظر شاعر نقشي اساسي دارد.
که اين دو عنصر در اين مفاهيم بازتاب مييابند، مهم ترين کاربرد آدونيس از روشني و تاريکي، رها شدن از سرشت ذاتي اين دو و لزوم همراهي تاريکي با روشنايي براي رسيدن به نقطه اي است که در آن همۀ عناصر متضاد و کثرات به وحدت بدل ميشوند.
پيشينۀ پژوهش موضوع حاضر تا کنون در هيچ اثر مستقلّي مورد بررسي قرار نگرفته است ، اما در بعضي تحقيقات که پيرامون تحليل آثار آدونيس انجام شده ، به جنبه هاي متعالي اشعار او اشاره شده است که از آن ميان ميتوان به مقالات زير را اشاره کرد: اميني (١٣٩٤)، در مقاله اي با عنوان «عرفان سوررئاليزه : خوانش سکولار سنت عرفاني در شعر آدونيس (تحليل بينامتني شعر «تحولات عاشق »)»، نزديکي شعر آدونيس با جهان عرفان را تبيين ميکند و با تحليل مؤلفه هايي چون رؤيا، سحر و جادو و...
Adonis in Contemporary Arab Poetry and Criticism.