چکیده:
نوشتار حاضر در حوزه گرایش نسبتا نوین مطالعات ایرانی- تلمودی قرار میگیرد، و با بررسی یک روایت از تلمود بابلی (رساله قیدوشین 70 الف) که شامل چند واژه غیر آرامی/غیر عبری میباشد، تلاش دارد تا به یاری مطالعات واژه شناسانه، کلمههای مورد اشاره را بررسی و تحلیل نموده و به واسطه تحلیل واژگان تا حد ممکن به شناخت زبان یا زبانها و گویشهای مورد استفاده در منطقه میان رودان دوران ساسانی بپردازد. در میان واژگان مورد اشاره چند واژه پهلوی نیز وجود دارد و در مواردی تلفظهای گوناگونی از یک واژه پهلوی (تلفظ کهن و نو) نیز دیده میشود. بر پایه این پژوهش احتمال این که زبانی همانند زبان فارسی امروز (شامل وام واژگانی از زبانهای سامی، یونانی و...) زبان میانجی در منطقه میان رودان دوران ساسانی بوده باشد بررسی میگردد.
The present work that fits in the recently flourished field of Irano-Talmudica, examines a Talmudic narrative (Qiddushin 70a) that includes a number of foreign words (non-Aramaic/non-Hebrew). This work aims to investigate the aforementioned words and analyze them philologically in order to identify the language or languages that were common in Sasanian Mesopotamia. There are a number of Pahlavi (Middle Persian) words in the narrative as well, and it worth mentioning that in some cases various pronunciations of certain Pahlavi words are attested. In conclusion, the presence of a common language like present-day Farsi that contains words borrowed from Semitic languages, Greek, etc. is being suggested.
خلاصه ماشینی:
زبان شناخت ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی دوفصل نامۀ علمی (مقالۀ علمی ـ پژوهشی)، سال دهم ، شمارة دوم ، پاییز و زمستان ١٣٩٨، ١-١٥ بررسی واژه شناسانه روایتی از تلمود بابلی (رسالۀ قیدوشین ٧٠ الف ) آزاده احسانی چمِبلی * چکیده نوشتار حاضر در حوزه گرایش نسبتا نوین مطالعات ایرانی- تلمودی قـرار مـی گیـرد،و بـا بررسی یک روایت از تلمود بابلی (رساله قیدوشـین ٧٠ الـف ) کـه شـامل چنـد واژه غیـر آرامی/غیر عبری می باشد، تلاش دارد تا به یاری مطالعات واژه شناسانه ، کلمه هـای مـورد اشاره را بررسی و تحلیل نموده و به واسطه تحلیل واژگان تا حد ممکن بـه شـناخت زبـان یا زبانها و گویشهای مورد استفاده در منطقه میـان رودان دوران ساسـانی بپـردازد.
البتـه بایسته است که ایرانشناسان و به ویژه ایرانشناسان ایرانی نیز بدین حـوزه ورود پیـدا کـرده و آثاری پدید آورده و همچنین مسئله تاثیر پذیرفتن دین و فرهنـگ ایـران ساسـانی از قرهنـگ رّبی های پدید آورنده تلمود بابلی (و جامعـه یهـودی سـاکن میـانرودان بـه طـور کلـی) را بررسی نمایند، مسئله ای که در حال حاضر بسیار مورد غفلت تلمود پژوهان غربیاست زیـرا امروزه بیشتر پژوهشگران این حوزه تلمودشناسان یهودی اند و تمرکزشـان نیـز بـر بررسـی تاثیر پذیرفتن تلمود از متون فارسی میانه می باشد.