چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی روایی محتوایی، ساختار عاملی، تغییر ناپذیری جنسیتی و روایی پیشبین مقیاس جهتگیری تعلقپذیری (لاوین و همکاران، 2011) بود. روش پژوهش این مطالعه همبستگی و از نوع اعتباریابی آزمون بود. جامعه آماری پژوهش 12348 نفر (6657 دختر و 5691 پسر) از دانشجویان دانشگاه بیرجند بودند. تعداد 292 نفر (147 زن، 145 مرد) از این دانشجویان به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش مورد استفاده در این پژوهش، مقیاسهای جهتگیری تعلقپذیری (BOS) سرزندگی ذهنی- فرم تفاوت فردی (SVS-IDL) و فشار روانی کسلر (K6) بود. تجزیهوتحلیل دادهها با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مرتبه اول و بینگروهی و رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرمافزارهای 16-Spssو 20-Amos انجام شد. نتایج نشان داد که مقیاس جهتگیری تعلقپذیری از ساختاری دوعاملی مشتمل بر جهتگیری ترقی و کاستن از کمبود برخوردار است که 34/ 54 درصد واریانس را تبیین میکند. تحلیل عاملی تاییدی نیز، این ساختار را تایید کرد. ساختار عاملی مقیاس برحسب جنسیت تغییرناپذیر بود. همسانی درونی مقیاس نیز، با آلفای کرونباخ و دونیمه کردن به تایید رسید. روایی پیشبین در ارتباط با سرزندگی ذهنی و فشار روانی در سطح مطلوب قرار داشت. در مجموع بهنظر میرسد که مقیاس جهتگیری تعلقپذیری در دانشجویان از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است.
The purpose of present study was to investigate the psychometric characteristics of Belongingness Orientation scale (Lavigne et al, 2011). The research method of this study was correlation and test validation. The statistical population of the study consisted of students of Birjand University (6657 girls and 5691 boys). A total of 292 people (147 women, 145 men) were selected by multi-stage cluster sampling. Participants completed Belongingness Orientation Scale (BOS), Subjective Vitality Scale (SVS-IDL) and Kessler Psychological Distress Scale (K6). Data were analyzed using exploratory factor analysis, confirmatory and intergroup factor analysis, and multiple regression using SPSS.16, and Amos.20 software. Results showed that the structure of two factors that explain 54.34% of the variance. Confirmatory factor analysis also confirmed this structure. The factor structure of the scale was invariant by gender. The internal consistency of the scale was confirmed by Cronbach's alpha and split-half coefficients. Predictive validity in relation to subjective vitality and psychological distress was confirmed. In general, it can be concluded that the belongingness orientation scale has a good validity and reliability in students and can be used as a precise instrument in this regard.
خلاصه ماشینی:
643201 روايي محتوايي، ساختار عاملي و تغيير ناپذيري جنسيتي مقياس جهت گيري تعلق پذيري Content Validity, Factor Structure and Gender Invariance of Belongingness Orientation Scale سيد امير امين يزدي Seyyed Amir AminYazdi * فرهاد تنهاي رشوانلو Farhad Tanhaye Reshvanloo ** طليعه سعيدي رضواني Talieh Saeidi Rezvani *** حسين کارشکي Hossein Kareshki **** چکيده Abstract هدف از پژوهش حاضر، بررسي روايي محتوايي، ساختار عاملي ، The purpose of present study was to investigate theتغيير ناپذيري جنسيتي و روايي پيش بين مقياس جهت گيري psychometric characteristics of Belongingnessتعلق پذيري (لاوين و همکاران ، ٢٠١١) بود.
آنان در ادامه روايي همگرا و واگراي مقياس را مورد بررسي قرار داده و رابطه مثبت و معناداري ميان جهت گيري ترقي و کاستن از کمبود با نياز به احساس تعلق ، پيوندجويي، برانگيختگي مثبت و حمايت هيجاني به دست آوردند.
مروري بر پيشينه پژوهشي نشان ميدهد که مقياس جهت گيري تعلق پذيري (لاوين ، ولرند و کروير- براود، ٢٠١١) در مطالعه ديگري جز مطالعه اصلي، ازُ بعد روايي عاملي و ساير روش هاي تحقق روايي مورد بررسي قرار نگرفته است .
در ادامه روايي پيش بين مقياس از طريق محاسبه رگرسيون چندگانه ميان جهت گيري تعلق پذيري با سرزندگي ذهني و فشار رواني مورد بررسي قرار گرفت .
ساختار عاملي، تغيير ناپذيري جنسيتي، روايي همگرا و اعتبار اين مقياس در نمونه دانشجويان ايراني مطلوب گزارش شده است (تنهاي رشوانلو، کرامتي، کارشکي و ترکمني، ١٣٩٧).
بر اين اساس ، به نظر ميرسد ميتوان روايي پيش بين مقياس جهت گيري تعلق پذيري در ارتباط با فشار رواني را مطلوب قلمداد کرد.