چکیده:
هدف تمرینات شکمی متعددی با توپ سوئیسبال جهت بهبود ثبات مرکزی با اهداف تقویتی و توانبخشی استفاده میشود که در همین راستا ادعا شده است تمرینات ناپایداری تأثیر بیشتری روی فعالسازی عضلات ناحیه مرکزی دارند، ولی درستی این ادعا هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد و مطالعه کاملی در خصوص مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات مرکزی در تمرینات مختلف ثبات مرکزی انجام نشده است؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه مرکزی در حرکت پلانک از پهلو روی سطح ثابت و سوئیسبال بود.
روش ها در پژوهش حاضر با توجه به معیارهای ورود وخروج از تحقیق و به روش نمونهگیری دردسترس، ۱۵ نفر از دانشجویان مرد دانشگاه علامه طباطبایی در مطالعه حاضر شرکت کردند. ثبت فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی، مورب خارجی و مورب داخلی آزمودنیها در حالی انجام شد که حرکت پلانک از پهلو را روی سطح ثابت و سوئیسبال (ناپایدار) دو ست به مدت پنج ثانیه انجام میدادند و بین هر ست ۳۰ ثانیه استراحت میکردند.
یافته ها دادههای فعالیت الکترومایوگرافی از عضلات موردمطالعه در حین حرکت پلانک از پهلو با و بدون توپ سوئیسبال بر اساس آزمون تی زوجی نشان داده شده است. نتایج این آزمون تفاوت معنیداری را در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله راست شکمی، مورب خارجی و سرینی میانی در افراد سالم نشان داد (۰۵/۰>P) و نتایج حاکی از افزایش فعالیت الکترومایوگرافی این عضلات در حرکت پلانک با توپ سوئیسبال نسبت به بدون توپ سوئیسبال بود، اما تفاوت معناداری در میزان فعالیت الکترومایوگرافی عضله مورب داخلی در حرکت پلانک از پهلو بین دو شرایط با و بدون توپ سوئیسبال مشاهده نشد (۰۵/۰
نتیجه گیری با توجه به نتایج بهدستآمده میتوان عنوان کرد اجرای تمرین پلانک از پهلو در سطح ناپایدار به وسیله توپ سوئیسبال، تغییراتی را در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات سرینی میانی، راست شکمی و مورب خارجی نسبت به سطح پایدار به وجود میآورد و وضعیت ناپایداری که در این تحقیق بررسی شد، عضلات کمری لگنی مؤثر در پایداری ناحیه مرکزی را در حد بالایی درگیر میکند؛ بنابراین تمرین پلانک به پهلو در وضعیتهای پایدار و ناپایدار در یک برنامه پیشرونده که هدف آن افزایش تدریجی فشار تمرینی است، میتواند در تقویت و بهکارگیری انقباضات عضلات مؤثر در پایداری ناحیه مرکزی مؤثر باشد. بنابراین، استفاده از شیوههای تمرینی ناپایداری به ورزشکاران در جهت افزایش ثبات مرکزی توصیه میشود.
Objective Numerous abdominal exercises with Swiss ball are used to improve core stability with strengthening and rehabilitation goals. It is claimed that the stability exercises have a greater impact on core muscle activation, but the validity of this claim is still in doubt. Moreover, there is no comprehensive study on the comparison of the core muscles activity in different core stability exercises. Therefore, the purpose of this study was to compare the Electromyography (EMG) activity of core muscles while performing side plank on stable and unstable (Swiss ball) surfaces.
Methods Fifteen male students of Allameh Tabataba’i University were selected for the study based on inclusion and exclusion criteria. The EMG activity of gluteus medius, rectus abdominis, external oblique, and internal oblique muscles in subjects was recorded while performing side plank exercise on a fixed surface and a Swiss ball (2 sets of 5 seconds with a 30-second rest interval).
Results There was a significant difference in the EMG activity of gluteus medius, external oblique and rectus abdominis muscles between two conditions of with and without Swiss ball (P0.05).
Conclusion Side plank exercise on the unstable surfaces (Swiss balls) can cause changes in the EMG activity of gluteus medius, rectus abdominis and external oblique muscles compared to when the exercise is performed on stable surfaces, and highly involved the pelvic lumbar muscles effective in maintaining core stability. Therefore, the use of side plank exercise on unstable conditions in a progressive program with gradually increased intensity is recommended which can be effective in strengthening and applying effective muscle contractions useful for core stability.