چکیده:
ناپدید سازی اجباری ازجمله جنایتهای مستمر و مرکب علیه بشریت است که آزادیهای فردی را خدشهدار نموده و بزه دیده را از حق برخورداری از حمایتهای قانونی محروم میدارد، اغلب این محرومیتها درنهایت منتهی به قتل یا آزار و اذیت روحی و جسمی افراد میگردد. در طول زمان نمونههای بارزی از این جنایت را شاهد بودهایم که اغلب به سبب مسائل سیاسی، مذهبی یا نژادی ارتکاب یافته است. با توجه به عمق خسارات وارد آمده به بزه دیده این جنایت، سازمان و نهادهای حقوق بشری را بر آن داشت تا علاوه بر توجه به حقوق بزه دیدگان این جنایت در اسناد و اساسنامههای خود، راههای مقابله با آن را نیز در پیش گیرند و حداقل حقوق از دسته رفته بزه دیدگان را به آنان بازگرداند. اهمیت جنایت ناپدید سازی اجباری، دغدغه تعیین سرنوشت قربانیان این جنایت را در هر شخص عادی نیز به وجود میآورد لذا در این تحقیق سعی شده با تأکید بر روشی توصیفی تحلیلی و بهرهگیری از منابع کتابخانهای ضمن بیان مفهوم ناپدید سازی اهم حقوق بزه دیدگان آن نیز بیان گردد.
Compulsory disappearance is a Continuous and Combined crime against humanity that undermines individual freedoms and deprives the victim of the right to legal protection, mostly these deprivations ultimately lead to the killing or physical and psychological harassment of individuals. Over time, we have seen many examples of this crime, which has often been committed by political, religious or racial issues. Given the depth of the damage done to the victim of this crime, the human rights organization and institutions have made it, in addition to paying attention to the rights of the victims of this crime, in its documents and treaties, ways to deal with it and return them at least the rights of the victimized group. The importance of the crime of forced disappearance, perpetration of this crime is also a matter of concern for every ordinary person, therefore, in this research, we tried to emphasize the descriptive-analytical method and the use of library resources while expressing the concept of the disappearance of the rights of the victims of the crime.
خلاصه ماشینی:
رويکرد اسناد بين المللي به حقوق بزه ديدگان جنايت ناپديدسازي اجباري دکتر جمال بيگي * ـ هيوا علي پور ** چکيده : ناپديدسازي اجباري ازجمله جنايت هاي مستمر و مرکب عليه بشريت است که آزادي هاي فردي را خدشه دار نموده و بزه ديده را از حق برخورداري از حمايت هاي قانوني محروم مي دارد.
همچنين ماده ٧ ديوان بين المللي ناپديد کردن اجباري را به عنوان مصداقي از جنايت عليه بشريت اين گونه تعريف مينمايد: «ناپديد کردن اجباري اشخاص يعني بازداشت يا حبس يا ربودن اشخاص توسط يک دولت يا سازمان سياسي، يا با اجازه يا حمايت يا رضايت آنها و سپس امتناع از اعتراف به محروميت اين اشخاص از آزادي يا امتناع از دادن اطلاعات از سرنوشت يا محل وجود آنان با قصد دور کردن آنان از حمايت قانوني براي مدت طولاني.
Vitkauskaitė-Meurice, Žilinskas, “The Concept of Enforced Disappearances in International Law,” 197.
دومين و مهم ترين سند دراين خصوص اساسنامه ديوان کيفري بين المللي است که در ماده ٧ خود ناپديد کردن اجباري را ازجمله موارد جنايت عليه بشريت دانسته و آن را قابل تعقيب ميداند.
دراين خصوص نک : Croquet, “The International Criminal Court and the Treatment of Defence Rights: A Mirror of the European Court of Human Rights’ Jurisprudence,” 97-98.
“The Legal Findings of Crimes against Humanity in the Al-Dujail Judgments of the Iraqi High Tribunal: A Forerunner for the ICC?” Oxford: Chinese Journal of International Law, Published by Oxford University Press 7 (2008): 459-483.
“The Concept of Enforced Disappearances in International Law.