چکیده:
فرسودگی شغلی در میان پرستاران یک مسئله جدی است که سلامتی خود و بیماران را تهدید میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خود شفقتورزی و انعطافپذیری روانشناختی در پیشبینی فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش را کلیهی پرستاران شاغل در بیمارستانهای دولتی شهر تهران در سال 1397 تشکیل دادند. تعداد 150 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه پذیرش و عمل نسخه دوم (AAQ-II)، مقیاس شفقت ورزی به خود (SCS) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (MBI) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد بین انعطافپذیری روانشناختی و خود شفقتورزی با فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود دارد؛ و 23 درصد از واریانس متغیر فرسودگی شغلی بهوسیلهی انعطافپذیری روانشناختی و خودشفقتورزی قابل پیشبینی است. با توجه به یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که مداخلات روانشناختی و آموزشی مبتنی بر ارتقاء خود شفقتورزی و انعطافپذیری روانشناختی به منظور کاهش فرسودگی شغلی پرستاران توسط مراکز مربوطه برگزار شود.
Job burnout among nurses is a serious issue that threatens their health and the health of patients. The purpose of this study was to investigate the role of self-compassion and psychological flexibility in predicting the burnout of nurses. This research was applied in terms of purpose and the method was descriptive of correlation type. The study population consists of all nurses from Tehran's public hospitals in 1397. 150 people were selected as a research sample by multi-stage random cluster sampling. For collecting data, the Acceptance and Action Questionnaire -II (AAQ-II), the Self-Compassion Scale (SCS), the Maslach Burnout Inventory (MBI) were used. Results were analyzed using the Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. The results showed that there is a significant relationship between psychological flexibility and self-compassion with burnout. 23% of the variance of job burnout variables is predicted by psychological flexibility and self-compassion. Regarding the findings of this study, it is suggested that psychological and educational intervention based on improving the psychological flexibility and self-Compassion should be conducted to reduce the burnout among nurses by related centers.
خلاصه ماشینی:
نقش خود شفقت ورزي و انعطاف پذيري روان شناختي در پيش بيني فرسودگي شغلي پرستاران The role of self-compassion and psychological flexibility in predicting the burnout of nurses نسرين خدمتي Nasrin Khedmati M.
پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش خود purpose of this study was to investigate the role of شفقت ورزي و انعطاف پذيري روان شناختي در پيش بيني فرسودگي شغلي selfcompassion and psychological flexibility in predicting the burnout of nurses.
واژه هاي کليدي: Keywords: SelfCompassion, psychological خود شفقت ورزي، انعطاف پذيري روان شناختي، فرسودگي شغلي، پرستاران flexibility, burnout, nurses نوع مقاله :پژوهشي دريافت : ارديبهشت ٩٨ پذيرش : مرداد ٩٨ ويرايش نهايي : اسفند ٩٨ مقدمه در ميان مشاغل ، مشاغل بهداشتي - درماني با بالاترين ميزان آسيب هاي شغلي همراه هستند (حسيني، صدقي گوي آقاج ، علمدارلو، فرزاد مهر و همکاران ، ١٣٩٦).
با توجه به آنچه در چارچوب پيشينه نظري و تحقيقاتي در خصوص روابط بين متغيرها ارائه شد، پژوهش حاضر درصدد پاسخ گويي بدين سؤال است که آيا انعطاف پذيري روان شناختي و خود شفقت ورزي قادر به پيش بيني فرسودگي شغلي پرستاران هستند؟ به طور خلاصه پيامدهاي نظري و کاربردي قابل پيش بيني براي اين پژوهش ، ضرورت انجام آن را توجيه ميکند.
از لحاظ نظري، با توجه به کمبود پژوهشي که در زمينه رابطه خود شفقت ورزي و انعطاف پذيري روان شناختي با فرسودگي شغلي وجود دارد، انجام پژوهش حاضر در فرايند توليد دانش انتخاب مناسبي به نظر ميرسد.
بحث و نتيجه گيري پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش خود شفقت ورزي و انعطاف پذيري روان شناختي در پيش بيني فرسودگي شغلي پرستاران انجام شد.