چکیده:
اعتیاد یک بیماری است که در آن فرد یک رفتار را با وجود آگاهی از عوارض مضر آن تکرار می کند. اعتیاد یک شرایط روانشناختی و جسمی است که همه جنبه های زندگی، سلامتی، خانوادگی، و اجتماعی را تهدید می کند و به دلیل بار اجتماعی و اقتصادی زیادی که بر دوش جامعه و فرد می گذارد همیشه یکی از خطوط اصلی پژوهش به شمار می رود. مطالعات مختلف، عوامل متفاوتی را در گرایش افراد به اعتیاد بررسی کرده اند، اما یکی از موارد مهم در بروز و حفظ اعتیاد، رابطه کودک با مراقب اصلی (مادر) در سال های اولیه رشد است که الگوی اولیه برای روابط بعدی، و همچنین ساختار اصلی روش های مقابله فرد در برابر استرس را شکل می دهد. آنچه اکنون در پژوهش ها مورد توجه قرار گرفته، استفاده از این متغیر در پیش بینی اعتیاد نوجوانان و همینطور در درمان افراد معتاد است. در این مقاله، با بررسی تمام جنبه های دلبستگی و همینطور بررسی انواع آن، مکانیزم اثر مشترک در اعتیاد و دلبستگی بررسی شده و همچنین درمان هایی که با توجه به نظریه دلبستگی برای اعتیاد تدوین شده اند، مورد مطالعه قرار گرفته است.
Addiction is a kind of disease in which the patient repeats the behavior despite of knowing about the adverse effects. It is both a psychological and physical condition which threatens all aspects of life including health, family, and social relations. Because of the social and economic burden that it puts on society and the person him/herself, it has always been one of the main concerns in the research. Studies have found different risk factors as the reason why people have tendency toward addiction. One of the main reasons found to be responsible for emergence and perpetuation of addiction is the child and primary caretaker (mother) relationship in the very first years of development, which is going to be the pattern on which future relationships are based. It also forms the main strategy for coping with stress. It has now become the focus of attention in research to use this variable for predicting addiction in adolescent and treating it. I this paper, we investigated on all aspects of attachment, different kinds of it, common mechanisms of action in addiction and attachment. Addiction treatments which are formulated based on attachment theory were also studied.
خلاصه ماشینی:
سبک دلبستگي و اعتياد: مکانيزم اثر و درمان Attachment style and Addiction: Mechanism of Effect and Treatment معصومه درويشي لرد دانشجوي دکتري روانشناسي سلامت ، گروه روانشناسي، دانشگاه تهران (نويسنده مسئول ) دکتر رضا رستمي استاد گروه روانشناسي دانشگاه تهران چکيده اعتياد يک بيماري است که در آن فرد يک رفتار را با وجود آگاهي از عوارض مضر آن تکرار مي کند.
مطالعات مختلف ، عوامل متفاوتي را در گرايش افراد به اعتياد بررسي کرده اند، اما يکي از موارد مهم در بروز و حفظ اعتياد، رابطه کودک با مراقب اصلي (مادر) در سال هاي اوليه رشد است که الگوي اوليه براي روابط بعدي، و همچنين ساختار اصلي روش هاي مقابله فرد در برابر استرس را شکل مي دهد.
چهره هاي دلبستگي اگرچه برخي مطالعات روي والدين به عنوان چهره دلبستگي تمرکز ميکنند (مانند: اسکرج ، ريدر، ونگ ، گلوور و نوسا٦، ٢٠٠٨؛ بروک، ريچتر و ويتمن ٧، ٢٠١١)، در بعضي موارد دلبستگي به مادر از دلبستگي به پدر متماير شده است (مانند: مک اردر، وگرسما، گيلوري، کلت و همکاران ٨، ٢٠٠٢؛ بهر، هوفمن و يانگ ٩، ٢٠٠٥)، همچنين مطالعاتي راجع به دلبستگي به همسالان وجود دارد (مانند: هني، اتينگ و اسلاتر١٠، ٢٠٠٩) که ارتباط بين دلبستگي والدين و مصرف مواد کودکان را تغيير ميدهد.
بعضي از مطالعات در زمينه تأثير همسالان روي رابطه بين دلبستگي به والدين و مصرف مواد انجام شده است .
Attachment style among outpatients with substance use disorders in psychological treatment.
Insecure family bases and adolescent drug abuse: A new approach to family patterns of attachment.