چکیده:
با تشکیل دولت ـ شهر مدینه از سوی پیامبر مهمترین مسئلة فراروی دولت ایشان، یهودیان مدینه بودند. آنان بیشتر ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهر را در اختیار داشتند؛ بنابراین پیامبر در گام نخست با آنان پیماننامهای منعقد کرد، که در آن مهمترین شاخصههای آزادیهای فردی و حقوق مدنی منعکس شده است؛ تا جایی که مفاد این پیماننامه نخستین و اساسیترین سند حقوقی فرادینی و فراملیتی قلمداد میشود. بر این اساس، پژوهش پیش روی بهدنبال پاسخ دادن به این پرسش است که یهودیان در دولت پیامبر از چه موقعیت اجتماعی برخوردار بودند و حقوق اجتماعی و آزادیهای مدنی آنان تا چه میزان محترم شمرده شده است؟ یافتههای این پژوهش که با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی به تبیین موضوع پرداخته، بیانگر این است که یهودیان تا هنگامی که به مفاد پیماننامه پایبند بودند، حقوق سیاسی و اجتماعی آنان محترم شمرده میشد و پیامبر ضمن رعایت حقوق شهروندی یهودیان، آنان را مجبور به تغییر و ترک دین خودشان نکردند و یهودیان در جامعة اسلامی برای انجام فعالیتهای اجتماعی، دینی و مذهبی خود از آزادی عمل برخوردار بودند؛ اما بهدنبال نقض پیماننامه، توطئههای مکرر، تحریک و همکاری با مشرکین مکه، پیامبر با یهودیان پیمانشکن به مقابله برخاستند.
With the formation of the state in Medina by the Prophet the Jews in Medina represented a serious challenge to his government. Most of the city's economic, social, and cultural structures were under their control, so the Prophet first entered into a treaty with them, establishing the most significant measures of individual freedom and civil rights, to the extent that the provisions of this treaty are considered the first and basic trans- religious and trans-national legal document. Accordingly, this study seeks to answer the question as to what social status the Jews had in the Prophet's government and to what extent their social rights and civil freedom were respected. Using a descriptive-analytical approach, this study expounds this issue and concludes that their political and social rights were respected as long as they adhered to the treaty, and the Prophet, respecting their civil rights, did not force them to change their religion and so they had the freedom to practice their social and religious activities in the Muslims community. But due to the Jews, violation of the treaty, their repeated conspiracies and their arousing and cooperating with the pagans of Mecca, the prophet stood against them.
خلاصه ماشینی:
بر این اساس، پژوهش پیش روی بهدنبال پاسخ دادن به این پرسش است که یهودیان در دولت پیامبر( از چه موقعیت اجتماعی برخوردار بودند و حقوق اجتماعی و آزادیهای مدنی آنان تا چه میزان محترم شمرده شده است؟ یافتههای این پژوهش که با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی به تبیین موضوع پرداخته، بیانگر این است که یهودیان تا هنگامي که به مفاد پیماننامه پایبند بودند، حقوق سیاسی و اجتماعی آنان محترم شمرده میشد و پیامبر( ضمن رعایت حقوق شهروندی یهودیان، آنان را مجبور به تغییر و ترک دین خودشان نکردند و یهودیان در جامعة اسلامی برای انجام فعالیتهای اجتماعی، دینی و مذهبی خود از آزادی عمل برخوردار بودند؛ اما بهدنبال نقض پیماننامه، توطئههای مکرر، تحریک و همکاری با مشرکین مکه، پیامبر( با یهودیان پیمانشکن به مقابله برخاستند.
همين امر باعث تقابل آنان با مسلمانان و سست شدن موقعیت اجتماعي یهود در جامعه گرديد؛ اما آنچه از آيات پيش گفته برميآيد، اين است که پيامبر( اساس رفتار خود را با يهود، بر پاية مدارا بهمنظور ايمان آوردن آنها استوار ساخته بود.
در راستاي همين دوري جستن از اهل کتاب (يهود) و به دوستي نگرفتن آنان، آيات 51 و 57 سورة مائده نازل شده است؛ چراکه يهوديان درصدد ايجاد تزلزل در بنيانهاي اعتقادي و ايماني مسلمانان و تضعیف روحية آنان برآمده بودند؛ چنانکه بعدها با شکلگیری حادثة بازار بنيقينقاع و اتخاذ شیوة سرپيچي و گستاخي از سوی يهودیان، گسست در روابط اجتماعي ميان پيامبر( و يهودیان شکل گرفت که نتيجة آن، شکست و اخراج یهودیان بنیقینقاع بود.