خلاصه ماشینی:
استاد مرحوم محمّد واعظ‌زاده که در دانشکدۀ الهیات با استاد همکار بوده و در دورۀ ریاستش بر دانشکده با او همکاری صمیمانه داشته و همواره نیز خدمات او را می‌ستود، نوشته است: «وی چندین سال در عنفوان جوانی در حوزة علمیة مشهد به تحصیل علوم حوزوی اشتغال داشته و با دانشکدۀ الهیات و درس‌های آن سنخیت فکری و عاطفی داشت»، ولی بر اساس اسناد و مدارک موجود، رامیار خود هیچ جا این سابقه را ثبت نکرده است.
بنا به گزارش دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی، وی موفق به اخذ کلیه شهادتنامه‌های مربوط به رشتۀ سیاسی دورۀ دکتری گردید، اما هیچگاه «رسالة ختم تحصیل» خود را به دانشکدة مزبور تسلیم نکرد و این بعدها در دانشگاه همواره ابزار یا دستاویزی برای حاسدان و منافسان بود تا اسباب شکنجة روحی وی را فراهم آورند.
او در مدت نه چندان طولانی (به تصویر صفحه رجوع شود)که در وزارت علوم به خدمت اشتغال داشت، گهگاه برای رسیدگی به امور دانشگاه مشهد به زادگاه خویش سفر می‌کرد تا اینکه سرانجام از وزارت علوم به دانشگاه مشهد منتقل و به سمت معاون اداری و مالی دانشگاه منصوب شد و بنا به پیشنهاد رئیس و تأیید هیأت امنای دانشگاه مشهد، همزمان ریاست دانشکدة علوم معقول و منقول سابق (الهیات و معارف اسلامی کنونی) را نیز بر عهده گرفت.
او پس از اتمام تحصیل و تحقیق در تابستان ۱۳۵۶ برای ادامۀ خدمات آموزشی و پژوهشی به دانشگاه مشهد بازگشت و در اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۸ به استناد دانشنامۀ دکتری و کتابها و مقالاتی که انتشار داده بود به مقام استادی ارتقاء یافت.
(
, 
, 
)
