خلاصه ماشینی:
"قسمتی از کارنامه دوران آهنگسازی مشایخی به شرح زیر است: کنسرتو برای ارکستر اپوس 2 اتریش 1962 سمفونی شماره 1 اپوس 7 آلمان 1962(سمفونی برای سازهای زهی) شور هلند 1968 بوف کور ایران 1968 گسترش شماره 5 ایران 1973(اثری در بزرگداشت نیما یوشیج) ما باغهای نیشابور را هرگز نخواهیم دید اپوس 56 آمریکا(1977) سمفونی شماره 2 آمریکا 1977(سمفونی تهران) سمفونی شماره 3 اپوس 76 آمریکا 1979(یک سمفونی قدیمی برای کامپیوتر) کنسرتو برای ویولن و ارکستر اپوس 96 آمریکا 1988 سمفونی شماره 4 داستانهای کوتاه برای پیانو اپوس 106 تهران 1993 نامهها برای پیانو اپوس 110 تهران سمفونی شماره 5 اپوس 112(ایرانی) کنسرتو برای کلارینت کنسرتو برای پیانو کنسرتو برای کنتراباس کنسرتو برای فلوت قطعههای موزارمن-مالرمن تناقضات شماره 1،2و 3 کوارتتهای زهی سوناتهای ویولن،کلارینت،فلوت و غیره از آثار الکترونیک: گسترشهای شماره 2 و 3 آبستراکسیوهای 1 و 2 آبستراکسیون به طرف شرق از آثار کامپیوتری: دشتی و صبا همایون زیباشناسی کامپیوتر میترا هنگامی که در سالهای 1955،58 و 60 آهنگسازان در جستجوی کشف راههای تازهای،برای بیان جدید خود بودند،کامپیوتر در جهت گسترش علمی موسیقی و پشتوانه قدرتمند تفکر مدرن،راه خود را به سوی دنیای اصوات باز کرد.
اما با کمال تأسف، الگوی خودکفایی سرمایهداری در تمام دنیا نفوذ کرده و اثر گذاشته است!سازمانهای به اصطلاح فرهنگی، ارکسترهایی را طلب میکنند که پول خودشان را دربیاورند و به اصطلاح خودکفا باشند!زیرا اگر شما بتوانید آثاری را به وجود بیاورید،که هم خوب باشد و هم به مسئلهء مالی کمک کند،بهنظرم بسیار مطلوب است،اما این به مدینه فاضله میماند چون پولساز بودن صرف به فاجعه فرهنگی منجر میشود."