چکیده:
هدف از این پژوهش پیش‌بینی اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس خودتنظیمی عاطفی در دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 98-97 تشکیل دادند که از میان جامعه آماری شهر تهران، منطقه 18 آموزش‌وپرورش انتخاب و از بین تمامی مدارس منطقه آموزشی مذکور، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو دبیرستان پسرانه انتخاب و از بین جمعیت دانش‌آموزی مدارس، تعداد 150 دانش‌آموز به‌عنوان حجم نمونه در این پژوهش جایی داده شدند. در این پژوهش به‌منظور جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه اعتیاد به فضای مجازی (یانگ)، مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی و پرسشنامه خودتنظیمی عاطفی (مارس) استفاده شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش از شاخص‌های توصیفی نظیـر میانگین و انحراف معیار و روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر با خودتنظیمی عاطفی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود دارد (05/0p<) و خودتنظیمی عاطفی قدرت پیش‌بینی کنندگی بالاتری در گرایش به رفتارهای پرخطر نسبت به اعتیاد به فضای مجازی در دانش آموزان دارد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌شود که مشاوران و روانشناسان بالینی مدارس به متغیرهای روان‌شناختی ازجمله خودتنظیمی عاطفی به‌منظور پیشگیری از اعتیاد به فضای مجازی و گرایش به رفتارهای پرخطر توجه نمایند.
Purpose: The purpose of this study was to predict addiction to cyberspace and tendency to high-risk behaviors based on emotional self-regulation in high school male students in Tehran. Method: The method of this research was correlational. The statistical population of this study was all male high school students in Tehran during the academic year of 2017-18. They were selected from the statistical population of Tehran city, district 18 of education and from all the schools of this educational area by cluster sampling method two high schools were selected and 150 students were selected in this study out of the student population of schools. In this study, the cyberspace addiction (Yang), Iranian youth risk assessment questionnaire and emotional self-regulation questionnaire (March) were used to collect the data. In order to analyze the research data, descriptive indexes such as mean and standard deviation, and statistical methods of multivariate regression analysis were used. Results: The results of the analysis of the research data showed that there is a significant negative relationship between cyberspace addiction and the tendency towards high-risk behaviors with emotional self-regulation of students , and tendency toward high-risk behaviors in comparison with addiction to cyberspace, Has a higher predictive value in the in students. Conclusion: According to the results of this study, it is suggested that clinical school advisers and psychologists consider psychological variables such as emotional self-regulation to prevent Cyberspace addiction and tendency to high-risk behaviors
خلاصه ماشینی:
فصلنامه روان شناسي تربيتي Quarterly of Educatinal Psychology دانشگاه علامه طباطبائي Allameh Tabataba’i University سال پانزدهم ، شماره پنجاه و سه ، پاييز ٩٨، ص ٩٣ تا ١٠٨ Vol. 15, No. 53, Fall 2019 پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي و گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس خودتنظيمي عاطفي در دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر تهران عزت اله قدم پور١، زينب مهدياني ٢، حافظ پادروند٣، بهزاد امرايي ٤، حسين سوري 5 تاريخ وصول : ١٣٩٨/٠١/١٧ تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/٠٦/١٢ چکيده هدف از اين پژوهش پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي و گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس خودتنظيمي عاطفي در دانش آموزان پسر مقطع دبيرستان شهر تهران بود.
نتايج حاصل از تجزيه وتحليل داده هاي پژوهش نشان داد که بين اعتياد به فضاي مجازي و گرايش به رفتارهاي پرخطر با خودتنظيمي عاطفي دانش آموزان رابطه منفي معناداري وجود دارد (٠٠٥ ٩٤ فصلنامه روان شناسي تربيتي شماره پنجاه وسوم ، سال پانزدهم ، پاييز ٩٨ اعتياد به فضاي مجازي در دانش آموزان دارد.
از اين رو هدف پژوهش حاضر پيش بيني اعتياد به فضاي مجازي و گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس خودتنظيمي عاطفي در بين دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر تهران است .
نتايج فرضيه اصلي پژوهش اين است که اعتياد به فضاي مجازي و گرايش به رفتارهاي پرخطر بر اساس خودتنظيمي عاطفي در دانش آموزان مقطع دبيرستان شهر تهران به طور معناداري پيش بيني مي شود.
(
, 
, 
)
