داستان ابوسعید حسن بن عبدالله مرزبانی (7): نخستین کسی که در شعر اقواء آورد ادب و هنر

"و«مغربی» برد آن قیام کرده گوید:«او را دیدم که به«ابو سعید سیرافی»مربی«امیر ابو اسحاق»فرزند«معز الدوله ابو الحسن»فرزند«بویه»استشهاد کرده و گفته است‌ که:«ابو سعید»تصدیقی بخط خود باو داده است که قصیده‌اش از قصیدهء «ابو طبیب»بهتر است!و نمی‌دانم«ابو سعید»را چه کسی در این موضوع حکم قرار داده‌ است؟!در شعر باید شعرا داوری کنند نه ملا مکتبی‌ها و شیوهء عرب در قدیم‌ نیز چنین بوده است که حکومت در شعر را به شاعر وا می‌گذاردند. اما از اینکه می‌گوید:«ابو سعید»نوشته‌یی بخط خود باو داده است، شاید از این مقوله باشد که شخصی معروف به«ابن خراز صحاف»در«بغداد» و«ابو بکر قنطری»و«ابو الحسین بن خراسانی»که آنها نیز صحاف و از بزرگان‌ این فن بوده‌اند،برای من نقل کرده‌اند که«ابو سعید»وقتی که میخواست کتابی‌ را که یکی از شاگردانش رونویس کرده بود،بفروشد؛از فرط آزمندی بسود بردن از آن معالمه و نظر به تنگی و سختی معاش،در پایان آن کتاب،با اینکه‌ بحرفی از آن نگاه نکرده بود،این جمله را می‌نوشت: ««حسن بن عبد الله»گوید:«این کتاب بر من خوانده شد و درست است»."