بررسی الگوی ارتباط والد−فرزند با مهارت‌های ارتباطی و واسطه‌گری عزت ‌نفس دانشجویان مقاله

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه میان الگوی ارتباط والد−فرزند با مهارت‌های ارتباطی و واسطه‌گری عزت‌نفس دانشجویان بود. به این منظور نمونه‌ای متشکل از 400 دانشجوی دانشگاه جهرم به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه الگوهای ارتباط والد−کودک باقری (1392) و آزمون مهارت‌های ارتباطی (کوئین دام، 2004) و عزت‌ نفس (کوپر اسمیت، 1967) به دست آمد. به منظور بررسی رابطه بین متغیرها، از روش تحلیل رگرسیون چندگانه هم‌زمان استفاده شد. نتایج نشان داد که خرده‌مقیاس‌های انعطاف‌ناپذیری، تزلزل و رهایی در الگوی ارتباط پدر و خرده‌مقیاس مقبولیت و درهم‌تنیدگی در الگوی ارتباط مادر بر مهارت‌های ارتباطی معنادار است. همچنین نتایج نشان داد که خرده‌مقیاس مقبولیت در الگوی ارتباط پدر و خرده‌مقیاس مقبولیت و درهم‌تنیدگی در الگوی ارتباط مادر بر عزت‌نفس معنادار است. همچنین خرده‌مقیاس عزت‌نفس اجتماعی نیز بر مهارت‌های ارتباطی دانشجویان تأثیر معنادار داشت. با توجه به نتایج به دست آمده الگوی غالب ارتباطی والدین با فرزندان خود، امنیت‌مدار و آزادی‌مدار است که موجب آسیب رسیدن به نظام ارزش‌ها و باورهای فرزندان شده و همواره آنها را در خطر جذب توسط افراد، گروه‌ها، فرقه‌ها، سازمان‌های جاسوسی و... قرار خواهد داد که برای آنان جهت و تکلیف مشخص می‌کنند.

Background and Objective: Relations between parents and children are one of the most influential factors in a person’s life, affecting the development of functions, features, and shaping the harms. The present study aims at examining the relationship of parent-child relationship pattern based on Iranian-Islamic native model with communication skills and students’ self-esteem intermediation. Methodology: to this end, a sample population consisting of 400 students of Jahrom University was selected through stratified sampling method. The required data were obtained using Baqeri’s questionnaire for models of parent-child relationship (2013), communication skills test (Queendom, 2004), and self-esteem inventory (Cooper Smith, 1967). In order to investigate the relationship between variables, multiple regression analysis was used. Results: The findings showed that the the subscales of ‘inflexibility’, ‘instability’, and ‘indifference’ in father-child relationship model and the subscales of ‘acceptance’, and ‘entanglement’ in mother-child relationship model affect the communication skills significantly. Similarly, the results showed that the subscales of ‘acceptance’ in father-child relationship model and the subscales of ‘acceptance’ and ‘entanglement’ in mother-child relationships model affect self-esteem significantly. In addition, the subscale of social self-esteem had a significant effect on students’ communication skills. Conclusion: Considering the results, the dominant pattern of relations between parents and children is security-centered and freedom-centered, which in some way damages the children’s value system and their beliefs, and they will always be in danger of being absorbed by individuals, groups, sects, spying agencies, etc., who will determine their direction and obligations.

به Burlaka Rulison, Patrick & Maggs Lippold, Jensen Sanson, Rothbart Gallager Marceau, Dorn, Susman Gilbert دلیل در تعامل‌های اجتماعی و خانوادگی خود هرچند مدت یک بار دچار تنش‌های شدید برای تعیین مرز و حدود می‌شوند. سطح معناداری آزمون t (05/0p جدول2: نتایج محاسبه مدل رگرسیونی اثر متغیرهای پیش‌بین الگوی‌های ارتباط با مادر بر مهارت‌های ارتباطی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} تحلیل رگرسیونی انجام شده با روش ورود هم‌زمان متغیرهای پیش‌بین نشان می‌دهد که مجموعه متغیرهای الگوی ارتباط با مادر توانسته‌اند تنها 3درصد تغییرات متغیر ملاک (مهارت‌های ارتباطی) را پیش‌بینی (تبیین) نمایند. فرزندان نورچشمی والدین و یا خویشاوندان معمولاً برای از دست ندادن جایگاه بالای خود، خودخواسته از بسیاری خواسته‌ها و علایق چشم‌پوشی می‌کنند و بدین ترتیب، دامنه تجربیات و ر Denham Ramsden, Hubbard Gersham & Eliott Cheung, Siu, Brown Burlaka, Graham-Bermann, Delva Fliger & Vazsonyi Aunola Schiff & Hoffman Yabiku را محدود می‌کنند. در این پژوهش همچنین رابطه معناداری بین عزت‌نفس اجتماعی با مهارت‌های ارتباطی دانشجویان به دست آمد. کوبوتا و ساساکی 9 (2002) در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیدند که عزت‌نفس بر Dwairy Akhter, Hanif, Tariq, Atta Valkenburg, Koutamanis, Vossen Van Petegem Brenning Baudat Beyers Zimmer-Gembeck Kubota, Sasaki الگوهای پیشرفت، عملکرد، تعامل با دیگران و سلامت روانی تأثیر می‌گذارد؛ به همین دلیل لازم است که ارزیابی مثبت فرد از خودش تقویت شود. در نتیجه این نگرش مثبت نسبت به خود و دیگران که از مشخصه‌های افراد ایمن است باعث افزایش عزت‌نفس اجتماعی می‌شود.