چکیده:
این پژوهش به بررسی عوامل مؤثر بر رفتارهای دانشجویان می‌پردازد و این که چه عواملی و به چه میزان بر رفتارهای طبیعت‌گردی دانشجویان تأثیر می‌گذارد. جامعه آماری هدف، دانشجویان دو دانشگاه تهران و علم و فرهنگ در دو دسته از رشتههای مرتبط با طبیعت‌گردی و رشتههای غیرمرتبط با طبیعت‌گردی بوده، که با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه انجام گرفته است.حجم نمونه در این پژوهش با استفاده از فرمول کوکران در جامعه محدود 320 نفر در نظر گرفته شد که با رعایت سهم برابر نسبت به تعداد دانشجویان، در هر دو دانشگاه، نیمی از پرسشنامه‌ها توسط دانشجویان رشتههای مرتبط با طبیعت‌گردی و نیم دیگر توسط دانشجویان رشتههای غیرمرتبط پاسخ داده شد. روش نمونه‌گیری به صورت احتمالی و به صورت تصادفی سیستماتیک بوده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که رفتارهای طبیعت‌گردی در بین دانشجویان دختر و پسر و همچنین در بین دانشجویان رشتههای مرتبط و غیرمرتبط با طبیعت‌گردی تفاوت معنی‌داری دارد. همچنین بین دانش، نگرش و فعالیت در انجمن و کانون حمایت از محیط‌زیست با رفتارهای طبیعت‌گردی نیز رابطه‌مثبت و معنی‌داری وجود دارد.
This study sought to identify the factors involved in the eco-friendly behavior of students, evaluating the extent they were effective in that regard. The population of this survey study comprised of 320 students of University of Tehran and Science and Culture University who were equally selected through systematic random sampling and classified into two groups of eco-tourism related students and non-ecotourism ones. Having administered a standard relevant questionnaire, we analyzed the data collected from the survey through which the questionnaires were filled, in each individual university, by the two groups of students, half of whom belonged to the first group and the others belonged to the second. The findings of the study indicated significant differences between the ecotourism behavior of male and female students and those of the ecotourism and non-ecotourism students. A significant positive relationship was also found between eco-friendly behavior and environmental awareness, attitude, and active membership in environment NGOs.
خلاصه ماشینی:
هدف اين پژوهش بررسي عوامل مؤثر بر رفتار طبيعت گردي دانشجويان ، از جمله عوامل قابليت فردي نظير جنسيت ، تحصيلات و پايگاه اجتماعي- اقتصادي و دانش محيط زيستي، عوامل نگرشي مانند نگرش محيط زيستي، عوامل خارجي و بين فردي مانند فعاليت در انجمن ها و کانون هاي حمايت از محيط زيست و عادات رفتاري نظير ارتباط با طبيعت است .
بر اساس اين پژوهش چنانچه گردشگران نگرش هاي محيط زيستي داشته باشند، احساس ميکنند که انجام رفتارهاي طبيعت گردي نيز آسان است .
روش پژوهش بر اساس پژوهش هاي قبلي انجام شده در اين حوزه ، به ويژه پژوهش (استرن ،٢٠٠٠) عوامل تاثيرگذار بر رفتار طبيعت گردي در اين پژوهش به چهار بخش تقسيم شد، عوامل مرتبط با قابليت فردي شامل جنسيت ، پايگاه اقتصادي و اجتماعي، رشته تحصيلي ودانش محيط زيستي، عوامل نگرشي شامل نگرش محيط زيستي؛ عوامل خارجي يا بين فردي شامل فعاليت در انجمن يا کانون و عادات فردي که در اين پژوهش شامل ارتباط با طبيعت است ، بطور کليمورد بررسي قرار خواهد گرفت .
H٧: بين فعاليت محيط زيستي دانشجويان و رفتار طبيعت گردي آنها رابطه ي معنيدار وجود دارد.
• فرضيه ي هفتم H١: بين فعاليت محيط زيستي دانشجويان و رفتار طبيعت گردي آنها رابطه ي معنيدار وجود دارد.
نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان ميدهد که بين فعاليت محيط زيستي دانشجويان و رفتار طبيعت گردي آنها، رابطه ي معنيدار(٠٠٠٠=Sig)وجود دارد.
بنابراين فرضيه ي فوق مبني بر رابطه ي معنيدار بين فعاليت محيط زيستي و رفتار طبيعت گردي دانشجويان با ٩٥ درصد اطمينان تأييد ميشود.
(
, 
, 
)
