چکیده:
نوشتار حاضر بررسیای از ترجمه فارسی کتاب «هایدگر و مسیحیت» (Heidegger and Christianity) حاصل سخنرانیهای جان مککواری در سالهای1994- 1993 در دانشگاه آکسفورد است که در سال 1994 میلادی توسط انتشارات کانتینیواِم نیویورک و در ایران نیز در سال 1397 شمسی، با ترجمه فارسی شهابالدین عباسی توسط انتشارات بنگاه ترجمه، چاپ شده است. در این بررسی، پس از مقدمهای بر کتاب و معرفی صوری و محتوایی اثر، به نقد سه تن از پژوهشگران برجسته جهان بر هایدگر و مسیحیت پرداخته شده و سپس امتیازات و کاستیهای اثر از لحاظ صوری و محتوایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه اجمالی نوشتار حاضر حاکی از آن است که ترجمه فارسی، صرفنظر از نمونههایی که محل تجدید نظر هستند، به دلیل ترجمهای روان، قابل فهم، رعایت امانتداری علمی، پیراستگی متن از غلطهای چاپی و دقت حداکثری در انتخاب معادلهای فارسی برای اصطلاحات هایدگر، برای خوانندگان ایرانی جهت آشنایی با برداشت مککواری از رابطه هایدگر با مسیحیت سودمند است؛ اما همانطور که برخی منتقدان هایدگر و مسیحیت نیز بدان اشاره داشتهاند، علیرغم تلاش مککواری در توضیح ارتباط هایدگر با مسیحیت، این کتاب از نظر محتوا برای خواننده تصویری شفاف از رابطه هایدگر با مسیحیت ارائه نمیدهد.
This paper reviews the Persian translation of Heidegger and Christianity, by John Macquarrie's Lectures from 1993-1994 at the University of Oxford, published in 1994 by the The Continuum Publishing Company New York and in Iran in 1397,with the Persian translation of Shahabeddin Abbasi by the Parseh book Publishing Company.In this review, after introducing the book and introducing the formal and content of the work, the critique of three of the world's leading scholars on Heidegger and Christianity has been examined, and then the points and defects of the work have been examined formally and content.The concluding summary of the present article suggests that the Persian translation, regardless of the instances where the Need to be reviewed, Due to clear translation, understandable, observance of scholarly trust, text abstraction from print mistakes and the maximum accuracy in choosing Persian equivalents for Heidegger's terms, it is useful for Iranian readers to become acquainted with Macquarrie's understanding of Heidegger's relationship with Christianity. But, as some critics of Heidegger and Christianity have pointed out, in spite of Macquarrie's attempt to explain Heidegger's relationship with Christianity, this book does not provide a clear view of the relationship Heidegger with the Christianity to the reader.
خلاصه ماشینی:
نتیجه اجمالی نوشتار حاضر حاکی از آن اسـت کـه ترجمـه فارسـی، صـرف نظـر از نمونه هایی که محل تجدیـد نظـر هسـتند، بـه دلیـل ترجمـه ای روان ، قابـل فهـم ، رعایـت امانت داری علمـی، پیراسـتگی مـتن از غلـط هـای چـاپی و دقـت حـداکثری در انتخـاب معادل های فارسی برای اصطلاحات هایدگر، بـرای خواننـدگان ایرانـی جهـت آشـنایی بـا برداشت مک کواری از رابطه هایدگر با مسیحیت سودمند است ؛ اما همـان طـور کـه برخـی منتقدان هایدگر و مسیحیت نیز بدان اشاره داشته اند، علیرغم تلاش مک کواری در توضـیح ارتباط هایدگر با مسیحیت ، این کتاب از نظر محتوا برای خواننده تصویری شفاف از رابطـه هایدگر با مسیحیت ارائه نمیدهد.
اما اگر خواننده هایدگر کسی باشـد کـه بخواهد اندیشه هایدگر در مورد وجود و زمان ، تفکر و الهیات ، فن آوری و هنر، زبان و شـعر بداند، خرسند میشود؛ لیکن کسانی که دوست دارنـد وارد بحـث اصـلی یعنـی مسـحیت و هایدگر بشوند و مایل به چیزی بیش از مقدمه هستند، ناامید میشوند، بـه ویـژه کسـانی کـه میخواهند بدانند که آیا هایدگر علاقه ای واقعی به الهیات دارد یا نه ؟ مک کواری در مقدمه اعلام میکند که از فرصت استفاده کـرده اسـت تـا از سـخنرانیهای هانسلی هانسون برای در نظر گرفتن پرسش عام تری درباره منزلت زمان و تاریخ در رابطه بـا اندیشه مسیحی به روش فلسفه هایدگر بهره گیرد.