چکیده:
داشتن تفکر خلاق اساسیترین توانایی مغز بشر است. هنرمند طراح با ارتباطات بصری همواره میکوشد تا با ایجاد ایدههای تازه از هیچ، بسیار بیافریند. برونو موناری از هنرمندان خلاق و نوآوری است که در سال 1967م. تجربیات و آموزشهای نوآورانهای را بر روی دانشجویان علاقهمند در دانشگاه هاروارد آغاز کرد؛ و تجربیات و موفقیتها و ناکامیهایشان را در کتابی با عنوان «طراحی و ارتباطات بصری: رهیافتی بر روششناسی بصری» با علاقهمندان دیگر به اشتراک گزارده است. این مقاله به معرفی و بررسی نقادانه کتاب برونو موناری، ترجمه پاینده شاهنده چاپ سال 1387 میپردازد. بیان نکات قابل تامل در جهت سودمندتر کردن اثر و معرفی هرچه بهتر و بیشتر روش مولف در جهت برنامهریزی برای یک دوره کامل تدریس ارتباطات بصری در دانشگاهها و هنرستانهای کشور، از اهداف این مقاله است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی با رویکرد انتقادی بوده و ابزار گردآوری دادهها کتابخانهای، مقالات و منابع اینترنتی معتبر است. این کتاب میتواند با ارائه خلاقانهتر تصاویر و عکسها، دادن نظم و انسجام منطقی به آنها و حذف و اضافه بخشهایی از مطالب بر ضریب سودمندیاش برای کلیه دروسی که با هنرهای تجسمی مرتبط میباشند، بیفزاید.
Creativity is the most basic ability of the human brain. The artist with visual communication always tries to create great ideas with new ideas. Bruno Monari is an artist and creative innovator in 1967 Innovative experiences and training on interested students at Harvard University, and their experiences, successes and failures in a book entitled “Visual Design and Communications: Contribution to a teaching methodology”by other enthusiasts. This article introduces and critically examines the book of Bruno Munari, which translated by Paiandeh Shahandeh in 2008. The purpose of this article is to express the points to be considered in order to make the work more effective and to introduce more and more of the author's approach to planning for a complete teaching of visual communication at universities and colleges in the country. The research methodology is descriptive-analytical with a critical approach and the tool for collecting library data, articles and Internet resources is valid. The book can be provided by providing more creative images and pictures, giving them the right logical consistency, and deleting and adding parts of the content to its beneficial coefficient for all those related to visual arts.
خلاصه ماشینی:
در بسـیاری از مطالعـات کنـونی، از تجزیـه و تحلیـل محتـوای کیفـی استفاده میشود که برخی از نقاط ضعف رویکرد کمی را مورد توجه قرار میدهد & Zhang) Wildemuth, 2009: 1-2) در بخش نخست کتاب «طراحی و ارتباطات بصری: رهیافتی بـر روش شناسـی بصـری» نیز با رویکرد کیفی و کمی محتوای اثر رو به رو هستیم ، در رابطه با محتوای کمی اثـر جـای خالی بسیاری از تصاویر، نتیجه گیری و جمع بندی درس ها و روش های اجـرا شـده و حتـی نمونـه کارهـای اجرایـی و اتمـامی هنرجویـان بـه عنـوان نمایشـگاه کـاری در ایـن کتـاب احساس میگردد؛ همچنین در رویکرد کیفی نیـز عـلاوه بـر نکـات مثبـت و تأمـل برانگیـز هنرمند و نویسنده توانای این کتـاب نکـاتی سـازنده تـر و مـؤثرتر از جملـه : نکـاتی دربـاره قابلیت خواندن کتاب ، نکاتی در رعایت قواعد عمـومی نگـارش کتـاب ، رعایـت ارجاعـات درون متنی، بررسی جمع بندی (نتیجه گیری) کلی از تجربیات مؤلف ، بررسی مطالـب اضـافه و غیر ضروری و عدم انطباق آن ها با تیترها در کتاب ، میزان انسجام و نظم منطقـی مطالـب و تصاویر مربوطه ، در بخش نکات قابل تأمل این مقاله به طور مفصل مـورد بررسـی و تحلیـل محتوایی قرار گرفته اند.
به عنوان خواننده ایـن کتـاب بایـد بگـوییم کـه نویسنده و هنرمند آزموده این اثر با زبردستی و هوشمندانه انتظـار خواننـده از عنـوان ایـن را برطرف نموده است و به نظر میرسد در آن سال ها روش های موناری به عنـوان روش هـای نو و خلاق در زمینه هنرهای کاربردی و خلاقیت در طرح مفاهیم هنری همان طور که خـود در عنوان این کتاب مطرح میکند بر روش های نوین بصری و اجرایی رهیافتی بوده و شـاید بتوان گفت در بعضی کشورها همچنان میباشند.