چکیده:
هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی مشکلات رفتاری کودکان بیش فعال بر اساس سبک فرزندپروری ذهن‌آگاهانه و سبک دلبستگی مادران آن‌ها بود. جامعه مورد مطالعه تمامی مادران کودکان دبستانی شهر تهران بود که از میان آن‌ها 60 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند با اجرای پرسشنامه کانرز (1970) بر روی کودکان و تشخیص بیش فعالی آنان، به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس پرسشنامه‌های سبک فرزندپروری ذهن‌آگاهانه (دونکان، 2007) و سبک دلبستگی (وان-اونهاون، 2003) بر روی مادران این کودکان اجرا شد. طرح این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره نشان داد که سبک فرزندپروری ذهن‌آگاهانه پیش‌بینی کننده منفی و معنی‌دار مشکلات رفتاری اضطراب؛ افسردگی، انزوا؛ افسردگی، نادیده گرفتن قواعد، رفتار پرخاشگرانه، مشکلات اجتماعی کودکان بیش‌فعال است (05/0>p). همچنین سبک دلبستگی ایمن والدین به صورت منفی و معنی‌دار پیش‌بینی کننده اختلالات رفتاری کودکان بیش‌فعال است (05/0>p).
The aim of current study was to predict of behavioral disorders on ADHD children through mindful parenting style and maternal attachment style. The present study is of descriptive correlational design. The study population was all the mothers of elementary school children in Tehran, among them 60 people were selected as sample with purposive sampling and with implementation of Conner’s questionnaire (1970) on children and the diagnosis of ADHD of them. Then the mindful parenting style (Duncan, 2007) and attachment style questionnaire (Van odenhaven, 2003) completed by the mothers of these children. Multiple regression analysis of the data showed that negative significant difference between mindful parenting style and behavioral disorders such as anxiety/depression, isolation/depression, ignoring the rules, aggressive behavior, social problems on ADHD children(p<0/05). Also there was negative significant difference between secure attachment style and behavioral disorders (p<0/05).
خلاصه ماشینی:
فرزندپروري ذهن آگاهانه شامل پنج بعد بين فردي است که عبارتند از: با توجه کامل به حرفهاي کودک گوش دادن، همراه با توجه متمرکز و آگاهي از تجربياتي که در زمان حال اتفاق ميافتد، نگرش غير قضاوتي داشتن تا خود و کودک را همان گونه که هست، بپذيرند، و از انتظاراتي )ناخود آگاه( که از رفتار فرزندشان دارند، آگاه شوند و به تدريج ياد بگيرند که، پذيرش غير قضاوتي نسبت به رفتارها و صفات خود وکودکانشان داشته باشند، گسترش دادن آگاهي هيجاني در مورد خود و کودک، اشاره به توانايي والدين براي آگاهي از هيجانات دروني خود و کودکاناشان دارد، نظم دادن به روابط در فرزندپروري، اشاره به اين دارد که والدين کمتر رفتار واکنشي نسبت به کودکانشان دارند و با شيوه هاي آرامتر با کودکانشان برخورد ميکنند و يک دفعه واکنش نشان نميدهند و ايجاد دلسوزي به خود به عنوان والد و هچنين دلسوزي به کودک.
Heller, Baker, Henker, Hinshaw 6.
Kuyken, Byford, Taylor, Watkins, Holden 8.
Karreman, Hass, Tuijl, Aken, Dekovic 11.
Weaver, Shaw, Dishion, Wilson 5.
Halliday, Rosenthal, Naylor, Callaway 3.
مقايسه ضرايب بتا نشان داد مهمترين عامل پيشبيني کننده مشکل رفتاري اضطراب/افسردگي، سبک دلبستگي ايمن به صورت منفي است.
مقايسه ضرايب بتا نشان داد مهمترين عامل پيشبيني کننده مشکل رفتاري انزوا/افسردگي، سبک دلبستگي ايمن به صورت منفي است.
مقايسه ضرايب بتا نشان داد مهمترين عامل پيشبيني کننده مشکل رفتاري ناديده گرفتن قواعد، سبک دلبستگي ايمن به صورت منفي است.
The effective- ness of mindfulness training on behavioral problems and attentional functioning in adolescents with ADHD and parents.
(
, 
, 
)
