چکیده:
نهادهای محلی و یا تشکل‌های مردم‌نهاد به دلیل ماهیت داوطلبانه، مستقل، غیرانتفاعی و غیرسیاسی بودن فعالیت‌هایشان، از اقبال گسترده‌ای در جلب مشارکت مردم برخوردارند. سنجش ظرفیت ایجاد نهادهای اجتماعات محله‌ای رویکردی سامانمند برای پایه‌گذاری درست این نهادها است. هدف پژوهش حاضر سنجش ظرفیت نهادسازی اجتماعات محله‌ای در سکونتگاه‌های غیررسمی است. این مقاله با روش تحقیق توصیفی- تبیینی با ماهیت کاربردی- کمی نگارش یافته است. روش گردآوری داده‌ها به‌صورت کتابخانه‌ای و میدانی با تکیه‌بر ابزار پرسش‌نامه بوده است.. حجم نمونه با توجه به جمعیت 90 هزارنفری سکونتگاه‌های غیررسمی شهر زنجان 600 مورد است که به‌صورت تصادفی متغیرهای سرمایه محلی، ظرفیت پذیرش و محرک‌های اجتماعی- جغرافیایی در محلات اسکان غیررسمی موردسنجش قرار گرفت. داده‌ها گردآوری‌شده در نرم‌افزار SPSS پیاده و سپس با مدل معادلات ساختاری (روش تحلیل مسیر) نحوه و چگونگی ارتباط متغیرهای تأثیرگذار بر ظرفیت نهادسازی اجتماعات محلی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد نهادسازی اجتماعات محلی با متغیرهای سرمایه محلی، ظرفیت پذیرش و محرک‌های جغرافیایی با ضریب تأثیر بالای 0.7 و t-value بالاتر از سطح اطمینان 1.96 دارای ارتباط معنادار با جهت مثبت بوده و متغیرها نیز با یکدیگر در ارتباط معنادار می‌باشند. از طرفی نماگرهای سنجش متغیرهای ظرفیت نهادسازی اجتماعات محلی در مقیاس درون محله‌ای مطلوب و در مقیاس برون محله‌ای نامطلوب است که ضعف اعتماد، میزان نفوذ، میزان مشارکت ساکنان با سازمان‌های مدیریت شهری را نشان می‌دهد.
Abstract Local institutions or NGOs, because of the voluntary, independent, non-profit, and non-political nature of their activities, have a broad reach in attracting people's participation. The capacity building of community-based institutions is a systematic approach to establishing the right institutions. The purpose of this study is to measure the capacity of community-based institutionalization in informal settlements. This article has been written using descriptive-explanatory research methodology. Data collection method was library and field based on a questionnaire tool. Sample size According to the population of 90,000 people, the informal settlements of Zanjan city are 600 cases which randomly include local capital variables, admission capacity and social- Geographical location was measured in informal settlements. The data were analyzed by SPSS software and then analyzed with the structural equation model (path analysis method) and how the variables affecting the local communities' capacity to communicate were analyzed. The results show that the establishment of local communities with local capital variables, acceptance capacity and geographical stimuli with a coefficient of influence greater than 0.7 and t-value higher than the confidence level of 1.96 have a significant relationship with the positive direction and the variables are also meaningful in each other. On the other hand, indicators for measuring the variables of local community capacity building capacity in an in-area scale are desirable and in an out-of-area scale that underscores the weakness of trust, the degree of influence, the level of participation of residents with urban management organizations. Key words: Local communities, capacity, route analysis, informal settlement, Zanjan
خلاصه ماشینی:
اين پژوهش باهدف ارزيابي ظرفيت نهادسازي اجتماعات محلي در محلات اسكان غيررسمي با نمونه موردي شهر زنجان نگارش يافته كه در آن با استفاده از مدل معادلات ساختاري در قالب روش تحليل مسير، نوع و ميزان رابطه بين شاخص‌های نهادسازي اجتماعات محلي موردبررسی قرارگرفته است.
با توجه به مباحث مطرح‌شده، سؤال اصلي پژوهش حاضر این است كه: شاخص‌ها اثرگذار بر ظرفيت نهادسازي مبتني بر اجتماعات محلي در بافت‌های اسكات غیررسمی چگونه و به چه ميزان بر همديگر اثرگذار بود و ارتباط آن‌ها با يكديگر چه شكلي است؟ ظرفيت نهادسازي مبتني بر اجتماعات محلي در بافت‌های اسكان غيررسمي چگونه است؟ در جهت پاسخ به سؤال‌های مزبور اين فرضیه‌ها مطرح‌شده است: - بين شاخص‌های محرك اجتماعي –جغرافيايي، سرمايه محلي و ظرفيت پذيرش محلي با ظرفيت نهادسازي اجتماعات محلي رابطه معنادار وجود دارد.
- بررسي چگونگي و نوع ارتباط بين دو متغير نهادسازي اجتماعات محلي و محرک‌های اجتماعي- جغرافيايي محلات اسكان غيررسمي شهر زنجان در مدل معادلات ساختاري (روش تحليل مسير) ميزان ضريب مسير به‌دست‌آمده را برابر با 0.
(جدول 2 و شكل 2 و 3) جدول 2: نتایج اثر متغیرهاي مستقل بر متغیر وابسته (ظرفیت نهادسازی اجتماعات محلی) در مدل تحلیل مسیر (رجوع شود به تصویر صفحه) بررسي چگونگي ارتباط بين شاخص‌های اثرگذار بر نهادسازي اجتماعات محلي در بافت‌های اسكان غيررسمي شهر زنجان نشان می‌دهد شاخص سرمايه محلي و ظرفيت پذيرش با ضريب مسير 0.
از طرفي بررسی‌ها در مدل معادلات ساختاري (روش تحليل مسير) نشان می‌دهد كه متغيرهاي سرمايه محلي، ظرفيت پذيرش ساكنان و محرک‌های اجتماعي- جغرافيايي ضريب تأثیر بالاي 70 درصد بر نهادسازي اجتماعات محلي داشته و ارتباط اين متغيرها با نهادسازي اجتماعات محلي معنادار و مثبت است.
(
, 
, 
)
