مقایسه اثربخشی درمان‌شناختی و فراشناختی در کاهش نگرانی و افزایش خود کارآمدی در معلمان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مقاله

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی فرا شناخت درمانی با درمان شناختی در کاهش نگرانی و افزایش خود کارآمدی معلمان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. این پژوهش از نوع مطالعه تک آزمودنی و نمونه گیری داوطلبانه بود. برای این کار ٦ معلم شهر تبریز با تشخیص اختلال اضطراب فراگیر، بر اساس شدت اختلال (خفیف تر یا شدید) همتا شده به صورت تصادفی در دو گروه جای گرفتند. شرکت کنندگان در پژوهش به صورت غیرتصادفی (نمونه گیری هدفمند) از هلال احمر تبریز انتخاب شدند. مصاحبه ساختاریافته بر اساس ویرایش چهارم راهنمای آماری تشخیص اختلالات روانی و پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا و خودکارآمدی معلمان استفاده شد. درمان فردی فراشناخت در ١٢ جلسه هفتگی و درمان شناختی١٢جلسه اجرا شد. پرسشنامه‌ها در خط پایه، انتهای درمان و پیگیری یک ماهه تکمیل شدند. برای تحلیل داده‌ها از شاخص درصد بهبودی استفاده شد. یافته‌ها نشان دهنده اثربخشی هر دو درمان در شرکت کننده‌ها، با دامنه درصدهای بهبودی متفاوت در هر فرد بود. میانگین درصدهای بهبودی شرکت کننده‌ها برای هر دو درمان برای خود کارآمدی تفاوت معناداری نداشت. اما فراشناخت درمانی در کاهش نگرانی بیشتر اثربخش بود. درصد بهبودی همه شرکت کننده‌ها در دوره پیگیری ادامه یافت.