چکیده:
<div style="text-align: justify;"><strong>اهداف و زمینه‌ها:</strong> این مقاله به ارزیابی رابطه بین الگوهای کاربری زمین با شاخص‌های پایدار حمل و نقل شهری در شهر کرمانشاه می‌پردازد و تلاش می‌کند به این پرسش‌ها پاسخ دهد که آیا ارتباطی میان ویژگی‌های تراکم در واحد سطح با گرایش به پیاده روی به عنوان یک شیوه پایدار حمل و نقل وجود دارد؟ آیا میان اقدامات فیزیکی آرام‌سازی ترافیک با ایمنی ترافیک رابطه‌ای وجود دارد؟ و بالاخره چه رابطه‌ای میان تنوع استفاده از کاربری زمین به عنوان یک کیفیت کلیدی در پاسخدهندگی محیطی با میزان پیاده‌روی به عنوان یکی از شیوه‌های حمل‌و نقل پایدار وجود دارد؟.<br>
<strong>روش‌شناسی:</strong> روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده وجامعه آماری این پژوهش شامل کلیه شهروندان شهر کرمانشاه، در سال 1397می‌باشد که با از استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری صورت گرفته است<span dir="LTR">.</span><br>
<strong>یافته‌ها:</strong> نتایج پژوهش نشان می‏دهد که از مجموع سه فرضیه ارائه شده، فقط تراکم در واحد سطح با میزان گرایش به پیاده روی (206/0<span dir="LTR">P=</span>) رابطه ندارد. مدل تحلیل مسیر در حالت استاندارد بیانگر وجود یک ارتباط معنادار بین آرام‌سازی ترافیک با ایمنی مسیرها (002/0<span dir="LTR">P=</span>) و الگوی کاربری متنوع و مختلط با میزان پیاده روی (003/0<span dir="LTR">P=</span>) می‌باشد.به علاوه مفهوم کاربری زمین نیازمند تعریف نوینی با لحاظ نمودن تمرکز بر تنوع کاربریها و انعطاف پذیری فضاها می‌باشد.نتایج بیانگر آن است که کاربری زمین مختلط به سفرهای کوتاه منجر شده و این امر به تشویق پیاده روی به عنوان یکی از شیوه های پایدار حمل و نقل درون شهری می‌گردد<span dir="LTR">.</span><br>
<strong>نتیجه‌گیری:</strong> نوع حمل و نقل می‌تواند بر میزان کارایی دسترسی مؤثر واقع شود. اقدامات ویژه فیزیکی آرام‌سازی می‌تواند موجب بهبودی و ایمنی حملونقل شود. افزایش ایمنی به معنی کاهش میزان تردد نبوده بلکه به معنای کاهش خطرات و تصادفات و پایداری می‌باشد.</div>
<div style="text-align: justify;"><strong>Aims & Backgrounds:</strong>This article evaluates the relationship between land use patterns and sustainable urban transport indicators in Kermanshah City.and that tries to answer these questions as to whether there is a connection between the characteristics of density per unit area with walking tendency as a sustainable transport mode? Is there any relation between traffic safety and traffic relaxation? and finally, what is the relationship between the diversity of land use as a key quality in environmental response with walking as one of the most sustainable modes of transport.<br>
<strong>Methodology:</strong>The method of this research is descriptive and the statistical population of this study includes all citizens of Kermanshah city in 2019. Using Morgan table, 384 individuals were selected as sample. Data analysis was performed using structural equations modeling.<br>
<strong>Findings:</strong>The results of the research show that from the total of the three hypotheses presented, only density per unit area with walking tendency (P = 0.206) is not related. the path analysis model in the standard state indicates a significant relationship between traffic relaxation with path safety (P = 0.002) and a diverse and mixed usage pattern with walking distance (P = 0.003). In addition, the concept of land use requires a new definition, with a focus on the diversity of applications and flexibility of the spaces.the results indicate that the use of land is mixed with short trips, and this encourages walking as one of the most sustainable modes of transport within the city.<br>
<strong>Conclusion:</strong>the type of transport can be effective in terms of access efficiency. Physical physical relaxation measures can improve transportation safety<span dir="RTL">.</span>Increasing safety does not mean reducing traffic, but it means reducing risks and accidents and sustainability.</div>
(
, 
, 
)
