چکیده:
با نظر به تحقیقات انجامشده در زمینۀ نوآوری مشاهده میشود که محققان زیادی به اهمیت فرآیند نوآوری، در ارتقای رقابتپذیری و بهرهوری سازمان اشاره کردهاند. اما تحقیق جامعی بهصورت ویژه در راستای تبیین متغیرهای حیاتی در فرآیند نوآوری و نحوۀ ارتباط این متغیرها با هم مشاهده نشد. لذا سؤال اصلی این تحقیق عبارت است از اینکه مراحل فرآیند نوآوری شامل چه متغیرهایی بوده و در چه تعاملی با هم قرار دارند؟ در این تحقیق با بررسی مطالعات گذشته در ارتباط با فرآیند نوآوری تلاش گردیده تا ابعاد، مؤلفهها و شاخصهای حیاتی در فرآیند نوآوری در یک سازمان تحقیقاتی با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی شناسایی و سپس با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری، ارتباط میان شاخصهای فرآیند نوآوری، تحلیل و تبیین شوند. بر پایۀ یافتههای تحلیل محتوای کیفی، در مجموع سه بعد، هفت مؤلفه و 18 شاخص به عنوان اجزای مراحل فرآیند نوآوری در یک مرکز تحقیقاتی دفاعی شناسایی و سپس بر پایۀ نتایج روش مدلسازی ساختاری تفسیری ، شاخصهای مذکور از نظر شدت نفوذ بر یکدیگر در هشت سطح دستهبندی شدند. نتایج نشان داد که شاخصهای «عرضه نوآوری در بازار»، «انتخاب بهترین ایدهها»، «میزان پذیرش نوآوری» و «میزان کاربرد نوآوری» از نفوذ (عدم وابستگی) بالایی برخوردار هستند. بنابراین سازمان تحقیقاتی دفاعی برای رسیدن به نوآوری باید توجه ویژهای به شاخصهای مذکور داشته باشد.