چکیده:
در این پژوهش نقش سرمایه انسانی در توسعه پایدار از طریق بررسی همزمان سه معادله‌ی رشد اقتصادی، مصرف انرژی و انتشار CO2 با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) طی دوره زمانی 2014-1971 بررسی و تحلیل‌شده است. در همین راستا و با هدف بهبود تبیین مفهوم سرمایه انسانی در این الگوی معادلات همزمان از شاخص سرمایه انسانی مبتنی بر متوسط سال‌های تحصیل و بازدهی‌های آموزش استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که سرمایه انسانی در ایران به‌دلیل عدم توجه به آموزش‌های کاربردی، کیفیت آموزش و به‌کارگیری در موقعیت‌های شغلی نامتناسب با تحصیلات نه‌تنها منجر به افزایش رشد اقتصادی نشده است بلکه با اخلال در روند تخصیص بهینه منابع و اتلاف منابع، کاهش رشد اقتصادی را نیز به همراه داشته است. همچنین نتایج مؤید نقش سرمایه انسانی در کاهش مصرف انرژی و در نتیجه کاهش انتشار آلودگی از طریق گسترش فناوری‌های کارا و کاهنده انرژی است. از طرفی افزایش سرمایه‌گذاری سبب افزایش رشد اقتصادی در ایران شده است؛ اما در روند رشد و مصرف انرژی به ملاحظات زیست‌محیطی توجهی صورت نپذیرفته است. در نهایت نتایج نشان‌دهنده‌ی آن است که افزایش رانت‌های نفتی در ایران در مقادیر پایین، سبب کاهش رشد اقتصادی شده است درحالی‌که در مقادیر بالا، افزایش رشد را به همراه داشته است؛ بنابراین علائمی از بروز پدیده "نفرین نفت" در ایران حداقل در مقادیر کم رانت‌های نفتی وجود دارد.
In this study, the role of human capital in sustainable development has been analyzed through A simultaneous equations models (economic growth, energy consumption and CO2 emissions) using (GMM) over the period of 1971-2017. In this regard, and with the aim of improving the concept of human capital, average years of schooling and returns to education have been used as human capital index in the model. The results show that human capital in Iran due to the lack of attention to applied educations, the quality of education and mismatch between employment education and their jobs, not only lead to increase in economic growth but also make economic growth slowdown through Disruption of optimal resource allocation and waste of resources. The results also confirm the role of human capital in reducing energy consumption and thereby CO2 emission through the development of energy efficient technologies. The results also show that environmental considerations have not been taken into account in the process of economic growth and energy consumption. Finally, the results show that oil rents in Iran have reduced economic growth and thus اhas been led to the “oil curse phenomenon”.
خلاصه ماشینی:
همچنين براساس پژوهش باديب و ديگران (٢٠١٦)، رانت هاي نفتي ممکن است سبب غفلت از توسعه سرمايه انساني در کشورهاي وابسته به نفت شود که اين خود بر بهره وري کل عوامل و در نتيجه رشد اقتصادي تأثير منفي دارد؛ همچنين بر اساس مهرگان و سلماني (١٣٩٣)، نوسانات قيمت نفت يکي از علل رشد اقتصادي پايين در ايران است و با وجود اين نوسانات دستيابي به رشد پايدار در ايران با چالش رو به رو ميشود.
“Biomass energy consumption, economic growth and carbon emissions: Fresh evidence from West Africa using a simultaneous equation model”.
“The causality between human capital, energy consumption, co2 emissions, and economic growth: empirical evidence from Indonesia”.
“CO2 emissions, renewable and non-renewable energy consumption, and economic growth: Evidence from panel data for developing countries”.
“The Effects of Energy Consumption, Economic Growth and Financial Development on CO2 Emissions in China: A VECM Approach”.
“The impact of CO2 emissions and economic growth on energy consumption in 58 countries”.
“The impact of energy consumption and CO2 emissions on economic growth: Fresh evidence from dynamic simultaneous- equations models”.
The Role of Human Capital in Economic Growth, Energy Consumption and Environmental Pollution along with Sustainable Development in Iran Jafari, S.
3 Abstract In this study, the role of human capital in sustainable development has been analyzed through A simultaneous equations models (economic growth, energy consumption and CO2 emissions) using (GMM) over the period of 1971-2017.
Keywords: Human Capital, Sustainable Development, Economic Growth, Energy Consumption, CO2 Emission.
(
, 
, 
)
