چکیده:
هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی آموزش ارزشهای اخلاقی (از طریق قصهگویی و پویانمایی) بر رشد مهارتهای اجتماعی کودکان پیشدبستانی بود. روش پژوهش، از نوع طرحهای عاملی «شبه آزمایشی» بود. 102 کودک یک مرکز پیش دبستانی از جامعه آماری کودکان پیشدبستانی ناحیه دو شهر یزد در سال 1394 انتخاب شده و به پنج گروه معادل منتسب شدند. در نهایت به تصادف چهار گروه به عنوان گروه آزمایش (جنسیت* قصه/کارتون) و یک گروه کنترل (پسر بدون مداخله) انتخاب شدند. آموزش ارزشهای اخلاقی گروههای آزمایش از طریق قصهگویی یا پویانمایی در ده جلسه سی دقیقهای اجرا شد. قبل و بعد از آموزش، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ویرت (1984) توسط والدین و مربیان تکمیل شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون مانکوا، تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس انجام شد. یافتهها نشان داد از نظر والدین، آموزش ارزشهای اخلاقی از طریق کارتون (موثرتر در پسران) و قصهگویی (موثرتر در دختران) به طور معناداری (001/ 0 > p) باعث رشد مهارتهای اجتماعی کودکان (در محیط غیررسمی خانه) میشود. همچنین از نظر مربیان، آموزش ارزشهای اخلاقی از طریق قصه گویی به طور معناداری (001/ 0> p) باعث رشد مهارتهای اجتماعی کودکان (در محیط رسمی آموزشگاه) میشود. در مجموع، مهارت اجتماعی دختران از پسران دوره پیش دبستانی بالاتر است.
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of moral values teaching (through storytelling and animation) on the development of social skills of pre-school children. The research method was "quasi-experimental" –factorial design. The statistical population of this study included all pre-school children of area two of Yazd in 2015, based on the sampling, 102 pre-school children were selected and divided in to five groups. Finally, by random selection, four groups (two boys and two girls groups) were selected as the experimental group (storytelling, cartoon) and one group as control group. Moral values were taught to experimental groups in 10 sessions of 30 minutes through storytelling or animation. Social Skills Questionnaire (Weert, 1984) completed by parents and educator`s before and after of treatment. Data was analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (MANCOVA test and covariance analysis). The results of the MANCOVA test in the parents’ group showed that moral values teaching through cartoon and storytelling significantly (p
خلاصه ماشینی:
یافته ها نشان داد از نظر والدین ، آموزش ارزش های اخلاقی از طریـق کـارتون (موثرتر در پسران ) و قصه گویی (موثرتر در دختران ) به طور معناداری (٠/٠٠١ > p) باعـث رشد مهارت های اجتماعی کودکان (در محیط غیررسمی خانه ) میشـود.
پژوهش مداخله ای جمـالی فیروزآبـادی و آقـائی میبـدی(١٣٩٤) بـا هدف بررسی تأثیر قصه گویی بر مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبسـتانی در شـهر تهـران نشان داد کـه قصـه گـویی بـر افـزایش مهـارت هـای اجتمـاعی تـأثیر معنـادار دارد و میـزان مهارت های اجتماعی کودکان پسر به طور معناداری بیش از کودکان دختر مـیباشـد.
همچنین نتایج فرضیه دوم در گروه مربیان نشان داد که آموزش ارزش های اخلاقی از طریـق قصه گویی به طور معناداری (٠/٠٠١ > p) باعث رشـد مهـارت هـای اجتمـاعی در کودکـان پیش دبستانی میشود.
یافته های پژوهش حاضر با نتایج همایی و همکـاران (١٣٨٨)، رجـب پور فرخانی و جهانشاهی (١٣٩٠)، روشن چسلی (١٣٩٢)، علی اکبری و همکـاران (١٣٩٣)، گــودرزی و همکــاران (١٣٩٣)، طهماســبی آشــتیانی و همکــاران (١٣٩٣)، شــکوفه فــرد و همکاران (١٣٩٤)، جمالی فیروزآبادی و آقائی میبـدی (١٣٩٤)، رجبـی و همکـاران (١٣٩٦)، هوی و لو (٢٠٠٦ ,Lou &Hue )، یونستینس دوتیر (٢٠١٢ ,Unnsteinsdottir)، و خان تری جـی ترانن (٢٠١٨ ,Khantreejitranon) درباره موثر بودن روش قصه گویی برای کودکان و با نتـایج مفیدی و کفیلی مقدم (١٣٩١)، امرال (٢٠٠١,Emral)، ویلیامسـون (Williamson، ٢٠٠٢)، برنـی و بترنکـورت (٢٠١٦ ,trancourtBe &Berney ) و دیگارتنـا و همکـاران ( ,et al &Diergartena ٢٠١٧) درباره موثر بودن تماشای کارتون بر کودکان همخوانی دارد.