چکیده:
یکی از نیازهای اساسی انسان که می تواند در جنبه های اجتماعی، فرهنگی زندگی او تاثیر داشته باشد احساس شادمانی و نشاط می باشد ، پژوهش حاضر به رابطه عوامل فرهنگی و مذهبی با شادمانی اجتماعی و تاثیر آن بر توسعه اجتماعی(مورد مطالعه: ساکنان شهر اصفهان) پرداخته، جامعه آماری شامل 1663834 نفرجمعیت 10 ساله و بیشتر ساکن اصفهان که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 600 نفر، روش نمونه گیری سهمیه ای ای متناسب با حجم و سپس تصادفی اتفاقی انتخاب شد. چارچوب نظری َشامل: فور دای س، بوردیو، سیلگمن و الیسون البته نظریه غالب بوردیو است. و پایایی کل. مقادیر آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه و شاخص های پژوهش از مقدار 7/0 بیشتر است. نتایج تحقیق نشان داد میزان احساس شادمانی اکثریت نمونه آماری (5/69 ) متوسط می باشد و همچین بین دینداری (38/0)، سرمایه فرهنگی (41/0)، برنامه های رسانه های جمعی (47/0) و امکانات تفریحی و رفاهی (63/0) همبستگی مثبت و متوسط وجود دارد و بین جنس، سن، تحصیلات ، درآمد ، شغل و احساس شادمانی نیز رابطه وجود دارد.نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ضرایب کلیهی متغیرهای مستقل در مدل رگرسیونی برازش شده، در سطح خطای 05/0 معنیدار هستند (05/0 p <) و 9/28 درصد تغییرات شادمانی از طریق مدل رگرسیونی با متغیرهای مستقل توضیح داده شده است و بیشترین تاثیر نیز مربوط به متغیر مستقل دینداری و کمترین تاثیر سرمایه فرهنگی می باشد.
One the essential human needs that can affect social and cultural aspects of his/her life is the feeling of happiness. The present investigation aims to study the relationship between cultural factors and religion happiness among the residents of the city of Esfahan. The research population consisted of all the residents above 10 years of age which totaled 1663834, of which, on the basis of Cochran formula and utilizing a quota sampling technique, 600 individuals were chosen as the sample. The theoretical framework was provided by drawing on the ideas of Bourdieu, Fordise, Singleman, and Allison. The research questionnaire had face validity and the reliability coefficients were above 69.5. The results showed that social happiness was moderately and significantly associated with religiosity (r= 0.38), cultural capital (r= -0.41), mass media programs (r= -47), recreation and entertainment facilities (r= 0.63). The results also showed that social happiness was significantly related to age, sex, income, education, and occupation. The results of regression analysis showed that all the independent variables entered the equation and that all together could explain about 28.9 percent of the variance of social happiness. Religiosity and cultural capital had, respectively the highest and the lowest amount of influence on social happiness
خلاصه ماشینی:
نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که ضرايب کليه ي متغيرهاي مستقل در مدل رگرسيوني برازش شده ، در سطح خطاي ٠/٠٥ معنيدار هستند (٠/٠٥ > p) و ٢٨/٩ درصد تغييرات شادماني از طريق مدل رگرسيوني با متغيرهاي مستقل توضيح داده شده است و بيشترين تاثير نيز مربوط به متغير مستقل دينداري و کمترين تاثير سرمايه فرهنگي مي باشد.
اما شادماني اجتماعي به خودي خود و به راحتي به دست نمي آيد و نتايج برخي تحقيقات نشان مي دهد که فشارهاي فرهنگي(کرمي نوري،١٣٨١)، اقتصادي (مير شاه جعفري،١٣٨١؛ اکبرزاده و همکاران ١٣٩٠)، اجتماعي (کرمي نوري،١٣٨١)، خانوادگي، روان شناختي (هزار جريبي و همکاران ،١٣٨٨;کامياب و همکاران ،١٣٨٨) و جمعيتي در جامعه وجود دارند که همگي مي توانند باعث کاهش رضايت و شادي افراد در محيط هاي شهري شوند (اکبرزاده و همکاران ،١٣٩٠) .
نتايج حاصل از تحليل رگرسيون لجيستيک نشان داد که علاوه بر عوامل اقتصادي-اجتماعي از قبيل درآمد، وضعيت اشتغال ، و شهر محل سکونت ، درک افراد از سلامت خود تاثير بسزايي در سطح شادماني آنها داشته است (منتظري و همکاران ،١٣٩١: ٤٦٧).
توجرسن ، و همکاران ١ (٢٠٠٥)در تحقيقي رابطه مشارکت ورزشي و سه مولفه احساس شادکامي (بدن شخص ، روابط کاري و اهداف )را در نمونه هايي از کارکنان ادارات مورد بررسي قرار دهد، نتايج تحقيق نشان داده که فعاليت هاي ورزشي اعضاي سازمان ،تاثيرات مستقيمي بر شادي آنها دارد و هر چه ميزان ساعاتي که آنها صرف ورزش مي کنند،بيشتر است ،احساس شادماني آنها نيز بيشتر بوده است .