چکیده:
پیشینۀ اقوام کنونی ایرانی به عصر مشترک دوران هند و اروپایی و آریایی باز میگردد که اجداد آنان چندین هزار سال پیش از میلاد در ناحیهای حوالی پونت و کاسپی و سپس حوالی قزاقستان (فرهنگ آندرونوو) با هم میزیستند و با وجود جدایی این اقوام از یکدیگر، در طی این چندین هزاره و برخورد با فرهنگهای دیگر هنوز میتوان به میراث مشترک اقوام منشعب از آنان پی برد. هدف از این مقاله بررسی تقدس آتش در میان قوم لر است که یکی از اصیلترین اقوام ایرانی شمرده میشوند و هنوز پس از سپری شدن چندین هزاره، آدابی را مییابیم که بازماندة دوران تاریخی ایران باستان، بهویژه باورهای دینی در ایران باستان است که خود ریشه در دوران اریهای و هندواروپایی دارد؛ از اینرو، تقدّس آتش را در باورهای کهن دوران هندواروپایی، آریایی و ایرانی باستان بررسی کردیم و آن را با تقدس آتش در میان اقوام لر تطبیق دادیم تا به ریشة باور آتش در میان اقوام لر پی ببریم. بدینسان، آگاهی یافتیم که در میان اقوام لر، آیینهای آتش در خانواده و طایفه تا حد زیادی دنبالۀ آیینهای آتش بازتاب یافته در متون ایرانی باستان، دوران هندوایرانی و هندواروپایی است.
The origin of the new Iranian tribes originates in the common proto-Indo-European and Aryan era, who lived on a region known as the Pontic-Caspian and Kazakhastan (the Andronovo culture belongs to the Indo-Iranian tribes), and we can find out to their common heritage in spite of their separation from each other during several millennia. In this essay, it has tried to trace one of the old Indo-European beliefs in the Lur tribes who enumerate one of the noblest Iranian ones. On this score, it is compared the fire rituals among Indo-European and Indo-Iranians with those of fire among the Lurs. Having searched the rituals among lurs, we found the same rituals as the Indo-Europeans, Old Iranians and ancient Iranian texts.