چکیده:
هدف از این مطالعه تعیین نقش توانایی های شناختی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، محیط سوادآموزی خانه و ویژگی های جمعیت شناختی در رشد زبان کودکان فارسی زبان بود. جامعه این پژوهش کلیه کودکان 6 تا 7 سال شهر تهران بود که 105 نفر به روش چندمرحله ای انتخاب شدند. مادران این کودکان به دو پرسشنامه محیط سوادآموزی خانه و جمعیت شناختی پاسخ دادند و روی کودکان، مقیاس هوشی وکسلر برای کودکان پیش دبستانی و آزمون رشد زبان اولیه-ویرایش سوم اجرا شد. نتایج نشان داد که همه مؤلفه های هوش کلامی با مؤلفه های رشد زبان همبستگی مثبت دارد اما در بخش غیرکلامی، تکمیل تصاویر، مازها، طرح هندسی و مکعب ها با برخی از مؤلفه-های رشد زبان همچون واژگان ربطی، واژگان شفاهی، درک دستوری و معناشناسی رابطه مثبت معناداری دارد. به علاوه بین منابع مرتبط با زبان آموزی و سوادآموزی و الگوی مثبت والدین از محیط سوادآموزی خانه با تعدادی از مؤلفه های رشد زبان (مانند واژگان تصویری، واژگان شفاهی و ربطی) رابطه مثبت معناداری وجود داشت. نتایج به دست آمده از تحلیل واریانس روند نشان داد که تحصیلات والدین و میزان درآمد خانواده موجب بهبود رشد زبان می-شود، اما بین کودکانی که به مهدکودک رفته اند و نرفته اند، در رشد زبان تفاوتی وجود ندارد و در این سن، رشد زبان بین دو جنس متفاوت نیست. درنتیجه، به نظر می رسد هوش کودکان فارسی زبان تا حدودی می تواند رشد زبانشان را پیش بینی کند و درآمد خانواده ها و تحصیلات والدین و همچنین، محیط سوادآموزی خانه بر رشد زبان کودکان فارسی زبان تأثیرگذار است.
Aim of the current study was to evaluate the impact of cognitive abilities, socio-economic status, home literacy training environment, and demographic characters on development of Persian-language in children. To achieve the stated goal 105 seven to eights students were selected on the basis of cluster sampling. These children’s mothers responded Home Literacy Environment and demographics questionnaires and Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence (WPPSI) and Test of Language Development (TOLD-P3) were administered on children. Results showed that all components of verbal IQ correlated with language development positively, but in non-verbal components, picture completion, mazes, geometric design and blocks were correlated positively with some components of language development such as relational vocabulary, oral vocabulary, grammatic understanding and semantics. In addition, language and literacy related resources and parents’ positive model in home literacy environment questionnaire were positively related to a number of language development components (such as picture vocabulary, oral vocabulary and relational vocabulary). The results of trend analysis using ANOVA indicated that parents’ education and family income improved language development, but there is no difference in language development between children who have been in daycare and children who haven’t been, and at this age, language development did not differ between males and females. In conclusion, it seems that Persian-speaking children's intelligence can predict their language development to some extent and families' income and parents’ education, as well as, home literacy environment impact children's language development of Persian-speaking children.
خلاصه ماشینی:
رشد زبان در کودکان فارسي زبان ٦ تا ٧ سال o anguage Deveopment in Persian-Speaking 6- to 7-Year-Od Chidren o دکتر مهناز دهقان طزرجاني * دکتر پروين کديور* دکتر محمدحسين عبداللهي * دکتر حميدرضا حسن آبادي * چکيده هدف از اين مطالعه تعيين نقش توانايي هاي شناختي ، وضعيت اجتماعي -اقتصادي ، محيط سوادآموزي خانه و ويژگي هاي جمعيت شناختي در رشد زبان کودکان فارسي زبان بود.
با توجه به رابطه هوش و زبان ، درصورتي که فردي توانايي هاي شناختي پاييني داشته باشد، آيا لزوماً در رشد زبان دچار نقص مي شود يا مي توان اميد داشت که تا حدي بتوان اين مشکل را جبران نمود؟ در هر مرحله از رشد، علاوه بر اساس ژنتيکي ، محيط نيز بر ميزان واژگان کودکان (معناشناسي )، پيچيدگي ساختاري که توليد مي کنند (نحو) و مهارتي که با آن ارتباط برقرار مي کنند (کاربرد)، تأثيرگذار است (هاف ، ٢٠٠٦).
بااين وجود، بيشتر پژوهش هاي صورت گرفته در اين حوزه در کشورهاي مختلف ازجمله کره ، آلمان و هلند، رابطه محيط سوادآموزي خانه با رشد واژگان را موردبررسي قرار داده است (مانند اسميت ، سيمپسون و فرند، ٢٠١١؛ تورپا و همکاران ، ٢٠٠٧؛ سنکال و لفور، ٢٠٠٢؛ فريتجرز و همکاران ، ٢٠٠٠؛ کيم ، ايم و وون ، ٢٠١٥) و ارتباط اين عامل با ساير مؤلفه هاي رشد زبان کمتر بررسي شده است .
The roe of the home iteracy environment in the deveopment of eary iteracy skis and schoo readiness in kindergarten chidren from ow socioeconomic and minority famiies (Doctora dissertation, Martin University).
Eary anguage and the deveopment of chidren’s reading skis.
(
, 
, 
)
