چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در رابطة بین خوشبینی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانشجویان انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده، و به روش توصیفی - همبستگی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) انجام گرفت. جامعة آماری پژوهش حاضر شامل همة دانشجویان کارشناسی ساکن در خوابگاههای دانشگاه محقق اردبیلی بود که براساس جدول مورگان و به روش خوشهای چندمرحلهای، 380 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها پرسشنامههای سرزندگی تحصیلی دهقانیزاده و حسینچاری (1391)، خودکارآمدی تحصیلی زاژاکوا، لینج و اسپانشاد (2005)، و خوشبینی تحصیلی شانن - موران و همکاران (2013) بهکار گرفته شد. دادهها به روش مدلسازی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافتهها برازش مدل را تأیید کرد. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها به روش مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد خوشبینی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثر مستقیم دارد، خودکارآمدی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی اثر مستقیم دارد و خوشبینی تحصیلی بر سرزندگی تحصیلی از طریق خودکارآمدی تحصیلی اثر غیر مستقیم دارد. بنابراین، خودکارآمدی در رابطة خوشبینی تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانشجویان نقش واسطهای دارد.
Following a descriptive-correlational design, the present study sought to explore the mediating role of academic self-efficacy in the relationship between students’ academic optimism and academic buonyancy. To analyze structural relationships in this applied study, structural equation modeling was used. Using Morgan’s table and the multistage cluster sampling technique, 380 undergraduate students from a population which comprised all undergraduate students accommodated in the dorms of the University of Mohaghegh Ardabili were included in the sample of the study. To obtain the data required, the liveliness questionnaire developed by Dehghanizadeh and Hosseini-Chari (1391), the academic self-efficacy questionnaire developed by Zajacova,Lynch, and Espenshade (2005), and also the academic optimism questionnaire developed by Tschannen-Moran et al. (2013) were adapted. Using structural equation modeling, the data were analyzed. The values obtained corroborated the fitting of the model. The results gleaned from structural equation modeling showed that academic optimism directly impacts academic liveliness of students, academic self-efficacy directly influences academic liveliness, and still academic optimism affects academic liveliness indirectly through academic self-efficacy. Accordingly, academic self-efficacy is judged to mediate the relationship between academic optimism and academic liveliness.
خلاصه ماشینی:
نتايج پژوهش هاي مرادي و همکاران (١٣٩٥)، و مرادي، دهقانيزاده و سليماني خشاب (١٣٩٤) نشان داد بين خودکارآمدي تحصيلي با سرزندگي تحصيلي رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد.
نتايج پژوهش صادقي و خليلي گشنيگاني (١٣٩٥) با عنوان «نقش ابعاد خودراهبر در پيش بيني سرزندگي تحصيلي دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي لرستان » نشان داد که بين خودراهبري و سرزندگي تحصيلي رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد.
پژوهش مؤمني مهموئي و جلالي بازاري (١٣٩٥) نشان داد بين خوش بيني تحصيلي با انگيزش پيشرفت و سرزندگي تحصيلي رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد.
نتايج پژوهش اصغرينيا و آزادمرد (١٣٩٤) نشان داد بين خوش بيني و خودکارآمدي تحصيلي رابطۀ معنادار وجود دارد.
يافته هاي پژوهش سليماني (١٣٨٤) با عنوان «هنجاريابي و اعتباريابي مقياس هاي خوش بيني و سرزندگي در دانش آموزان دورة راهنمايي استان اصفهان » نشان داد بين خوش بيني و سرزندگي تحصيلي رابطۀ معناداري وجود دارد.
بنابراين ، هدف پژوهش حاضر بررسي رابطۀ خوش بيني تحصيلي و سرزندگي تحصيلي با تأکيد بر نقش ميانجي خودکارآمدي تحصيلي در بين دانشجويان کارشناسي دانشگاه محقق اردبيلي است .
اين نتيجه با نتايج پژوهش هاي مؤمني مهموئي و جلالي بازاري (١٣٩٥)، و سليماني (١٣٨٤) مبني بر رابطۀ مثبت و مستقيم بين خوش بيني تحصيلي و سرزندگي تحصيلي همسو است .
اين نتيجه با نتايج پژوهش هاي حامدينسب و عسگري (١٣٩٥)، اصغرينيا و آزادمرد (١٣٩٤)، و تسيويلسکي (٢٠١٦) مبني بر رابطۀ بين خوش بيني تحصيلي و خودکارآمدي تحصيلي همسو است .