چکیده:
پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش شادکامی گروهی بر پیشگیری از عود در بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد انجام شد. در یک پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون30 نفر از بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد مراجعه کننده به مرکز خودمعرف بهزیستی شیراز که دوره سمزدایی را با موفقیت سپری کرده بودند با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند و در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، به پرسشنامه پیش بینی عود پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت 10 جلسه نود دقیقه ای تحت آموزش شادکامی گروهی قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS-21 و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس صورت گرفت. نتایج حاکی از کاهش معنادار نمره پیشگیری از عود در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در مرحله پس آزمون بود. بنابراین، آموزش گروهی شادکامی در پیشگیری از عود بیماران مبتلا به سوء مصرف مواد مؤثر است.
The present study was conducted to evaluate the effectiveness of group happiness training on relapse prevention in patients with substance abuse. In a quasi-experimental study with pre-test-post-test design, 30 patients with substance abuse referred to Shiraz Welfare Self-Introduction Center who had successfully passed the detoxification period were selected by available sampling method and They were randomly divided into experimental and control groups (15 people each) and answered the recurrence prediction questionnaire in two stages of pre-test and post-test. The experimental group was then trained in group happiness for 10 sessions of 90 minutes and the control group did not receive any intervention. Data analysis was performed by SPSS-21 software using analysis of covariance. The results showed a significant decrease in the recurrence prevention score in the experimental group compared to the control group in the post-test stage. Therefore, happiness group training is effective in preventing recurrence of patients with substance abuse.
خلاصه ماشینی:
1. Garcia-Pardo, Roger-Sanchez, Rodriguez-Arias, Miñarro, & Aguilar 2.
Kopera, Truccob, Jakubczyka, Suszekd, Michalska, Majewska 4.
Rose, Chassin, Presson, & Sherman 3.
در اين راستا مداخلات غير دارويي متعددي همچون گروه درماني حمايتي، رفتار درماني شناختي و بين فردي و مداخله مبتني بر ذهن آگاهي براي درمان ولع مصرف و پيشگيري از عود استفاده شده اند که يکي از جديدترين آن ها آموزش شادکامي برگرفته از روان درمانيمثبت نگر است .
Lindesmith 2 Waart, Windt, Brink, Yong & Kerkbof 3.
پژوهش هاي افضلي (٢٠١٧) و کرونتزمان و بارکر 6 (٢٠١٦) نشان دادند که مشاوره مبتني بر ديدگاه روانشناسي مثبت تاثير معناداري بر کاهش ولع مصرف مواد و پيشگيري از عود دارد.
Lyubomirsky, Sheldon & Schkade 4 .
Seligman 6 Krentzman & Barker 7.
Scherer, Worthington, Hook & Campana 2.
Kadam, Sinha, Nimkar, Matcheswalla & De Sousa 3.
در تبيين اثربخشي آموزش شادکامي ميتوان گفت که مداخلات مبتني بر مثبت نگري با گسترش آگاهي از احساسات و هيجانات از طريق مراحل افزايش آگاهي و تمرينات حل مسئله و کنترل ولع و وسوسه ، مشاهده تجربه خوشايند و ناخوشايند و پذيرش بدون داوري آنچه که وجود دارد در پيشگيري از بازگشت مجدد موثر است (بهراد، مکوند حسيني، نجفي، رضايي و رحيميان بوگر، ١٣٩٧).
Hendershot, Witkiewitz, George & Marlatt فرد بودن ، احساس تنهايي آن ها را تشديد ميکرد؛ در حاليکه در گروه درماني، اعضاي گروه با درک تشابهات احساس همبستگي اجتماعي با يکديگر را پيدا کردند و اين همبستگي باعث افزايش احساس شادکامي و مقاومت در مقابل وسوسه هاي عود ميباشد.
Counselors’ Perspectives of Positive Psychology for the Treatment of Addiction: A Mixed Methods Pilot Study.